Aerosiew
Aerosiew to technika siewu, która polega na wysiewaniu nasion z samolotu lub śmigłowca. Metoda ta przynosi dobre rezultaty, szczególnie w przypadku roślin jarych, które wymagają wczesnego siewu. Jest to istotne, zwłaszcza w latach z niekorzystnymi warunkami pogodowymi, kiedy nadmierna wilgotność gleby uniemożliwia przeprowadzenie siewu w odpowiednim terminie. Kluczowym ograniczeniem w użyciu samolotów jest wiatr, ponieważ siew nasion nie powinien odbywać się, gdy prędkość wiatru przekracza 5 m/s. Efektywność aerosiewu jest zależna od rodzaju samolotu oraz jego udźwigu, a także odległości między obsiewanym polem a lądowiskiem, gdzie odbywa się załadunek materiału siewnego. Dodatkowo, sprawność załadunku oraz ilość wysiewu również mają wpływ na wydajność tej metody.
Aby zapewnić równomierne obsiewanie i uniknąć powstawania nieobsianych miejsc, w trakcie lotu współpracujący z pilotem flagowi wskazują kolejną oś lotu. Używają oni do tego kroczka do pomiaru odległości lub korzystają z wcześniej ustalonych punktów. W przypadku dużych obszarów stosowane są urządzenia radionawigacyjne. Nasiona wysiewane w ilości o 10% większej niż przy użyciu siewnika rzędowego powinny być przykryte poprzez bronowanie lub wałowanie z wykorzystaniem wału strunowego.
Obecnie w Polsce technika aerosiewu nie jest stosowana.
Bibliografia
Bronisław Jabłoński, Bolesław Świętochowski, Roman Krężel, Maria Radomska. Technologia uprawy roli. W: Ogólna uprawa roli i roślin (praca zbiorowa). Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1996, wyd. 4, s. 234, ISBN 83-09-01548-8.