Aeroklub Poznański

Aeroklub Poznański to organizacja sportu lotniczego z siedzibą w Poznaniu, której historia sięga lat 1919–1931, kiedy to funkcjonowały w tym mieście takie organizacje jak: Aeroklub Polski w Poznaniu (1919–1923), Związek Lotników Polskich (ZLP; 1922–1929), Wielkopolski Klub Lotników (WKL; 1929–1931) oraz Poznański Aeroklub Akademicki (PAA; 1928–1931). Od 1945 roku Aeroklub Poznański był regionalnym aeroklubem w ramach różnych organizacji, takich jak: Liga Lotnicza (1950–1953), Liga Przyjaciół Żołnierza (1953–1956), Aeroklub PRL (1957–1990) oraz Aeroklub Polski (od 1991). Od 2003 roku patronem aeroklubu jest Wanda Modlibowska.

Historia

W połowie 1930 roku Wielkopolski Klub Lotników oraz Poznański Aeroklub Akademicki rozpoczęły rozmowy na temat połączenia. Wobec braku postępów, władze państwowe zagroziły cofaniem subwencji, co przyspieszyło proces. Na początku 1931 roku obie organizacje zjednoczyły się, tworząc jedną organizację sportu lotniczego pod nazwą Aeroklub Poznański. Wśród współzałożycieli byli m.in. Zbigniew Kapuściński oraz Zygmunt Kurnatowski-Mielżyński, obaj zamordowani w Katyniu w 1940 roku. Konstytucyjne zebranie AP odbyło się 29 marca 1931 roku, na którym uchwalono statut. 2 maja tegoż roku miało miejsce walne zebranie, na którym zatwierdzono statut oraz wybrano władze aeroklubu.

W tym czasie powstały sekcje: treningowa, sportowa, szkolna i propagandowa. 10 listopada 1932 roku utworzono sekcję szybowcową, której założycielkami były Wanda Modlibowska, Krystyna Ganowicz oraz Anna Korytkowska. W tym samym roku powstało również Koło Młodzieży. Aeroklub otrzymał hangar i warsztat od PLL LOT na południowym skraju lotniska Ławica, gdzie prowadził działalność do września 1939 roku. Sekcja Szybowcowa od 1934 roku organizowała szkołę szybowcową w Mosinie, w której w pierwszym roku ukończyło szkolenie 34 pilotów.

Lata 1934–1939 to czas intensywnej działalności aeroklubu w sporcie szybowcowym i samolotowym. Piloci zdobyli wiele rekordów Polski, w tym Wanda Modlibowska, która 19 czerwca 1934 r. ustanowiła kobiecy rekord kraju w długotrwałości lotu, a 5 października poprawiła go wynikiem 9 godzin i 30 minut. W 1937 roku jako pierwsza kobieta w Polsce otrzymała Srebrną Odznakę Szybowcową. Kolejny jej sukces miał miejsce w maju 1937 roku, kiedy to ustanowiła nowy rekord Polski, latając szybowcem przez 24 godziny i 14 minut.

Po II wojnie światowej, w Poznańskiej Dyrekcji Kolei utworzono Wydział Organizacyjny Lotnictwa, kierowany przez Jana Czarneckiego, który zajął się zabezpieczaniem poniemieckiego sprzętu lotniczego dla odtwarzanego lotnictwa sportowego. W drugiej połowie 1945 roku reaktywowano działalność Aeroklubu Poznańskiego. Władze wojskowe przekazały aeroklubowi hangar na lotnisku Poznań-Kobylnica. W lipcu uruchomiono szkołę szybowcową w Rzadkowie, a w 1946 roku zorganizowano pierwszy po wojnie kurs teoretyczny dla pilotów szybowcowych. Poznańscy szybownicy osiągnęli wiele znaczących wyników, w tym przelot Mieczysława Orłowskiego na dystansie 285 km.

W marcu 1950 roku wznowiono działalność sekcji szybowcowej, a w połowie 1951 roku rozpoczęła działalność Sekcja Spadochronowa. Dzięki staraniom członków Aeroklubu, przy wsparciu Zakładów Metalowych H. Cegielskiego, w parku na Sołaczu zbudowano wieżę spadochronową. Skoki z samolotów rozpoczęto 13 kwietnia 1952 roku. Aeroklub zdobył pierwsze miejsce w kraju w 1951 roku za działalność sportową i organizacyjną. W tym czasie spadochroniarze osiągnęli znaczące wyniki, w tym rekord Zbigniewa Turowskiego z 1953 roku, który wyniósł 4350 metrów.

6 grudnia 1956 roku Aeroklub Poznański uniezależnił się od Ligi Przyjaciół Żołnierzy, a 27 stycznia 1957 roku został afiliowany do Aeroklubu PRL. W 1957 roku Aeroklub zorganizował IX Krajowe Zawody Szybowcowe, na których Maksymiliana Czmielówna zajęła 16. miejsce. W tym samym roku powstała Sekcja Balonowa, a Józef Misiek ustanowił krajowy rekord prędkości lotu. Rok 1958 przyniósł pierwsze w powojennej Polsce zawody balonowe zorganizowane przez Aeroklub oraz działalność Klubu Seniorów Lotnictwa.

W 1959 roku, podczas zawodów o Puchar Gordona Bennetta, załoga z Aeroklubu Poznańskiego ustanowiła rekordy Polski w klasach 900-1200 m³ i 1200-1600 m³. W kolejnych latach aeroklub zdobywał liczne osiągnięcia, w tym rekordy szybowcowe ustanawiane przez Adela Dankowską. W 1970 roku obchodzono 50-lecie Aeroklubu, a w 1977 roku powstała Sekcja Lotniowa.

Wprowadzenie stanu wojennego w 1981 roku spowodowało zawieszenie działalności aeroklubu, która wznowiono w 1982 roku. Polacy zdobyli pierwsze miejsce w zawodach o Puchar Gordona Bennetta w 1983 roku. W 1993 roku Aeroklub zorganizował Międzynarodowe Zawody Balonowe, a 17 listopada uzyskał osobowość prawną. Obchody 75-lecia działalności były uświetnione pokazami lotniczymi.

W 1997 roku, podczas zawodów o Puchar Gordona Bennetta, załoga z Aeroklubu osiągnęła dwa rekordy Polski. Rok 2000 przyniósł kolejne sukcesy, w tym rekordy prędkości szybowcowej oraz pierwsze przeloty motoparalotniami z Wielkiej Brytanii do Francji. Aeroklub Poznański, liczący około 400 członków, prowadzi działalność w sekcjach: akrobacji, balonowej, mikrolotowej, modelarskiej, paralotniowej, samolotowej, spadochronowej oraz szybowcowej. Działa również Klub Seniorów Lotnictwa.