Aero A-18 to czechosłowacki myśliwiec z okresu międzywojennego.
Historia
Samolot został stworzony przez inżyniera A. Husnika w zakładach lotniczych Aero w 1923 roku jako rozwinięcie wcześniejszych modeli Aero Ae-04, aby sprostać potrzebom czechosłowackiej armii.
Prototyp maszyny zadebiutował w locie w marcu 1923 roku, a następnie rozpoczęto produkcję seryjną, zamawiając 20 egzemplarzy. Po ich wyprodukowaniu zaprzestano dalszej produkcji na rzecz nowocześniejszych modeli A-19 i A-20.
Oprócz wersji wojskowej, w zakładzie stworzono dwa samoloty przeznaczone do wyścigów, które były wyposażone w mocniejsze silniki Walter W-IV o mocy 300 KM. W porównaniu do wersji wojskowej miały krótsze skrzydła, co skutkowało mniejszą powierzchnią nośną. Oznaczono je jako A.18B i A.18C.
Użycie bojowe samolotu
Maszyny Aero A-18 weszły do służby w czechosłowackim lotnictwie w 1924 roku, w eskadrach myśliwskich 2 Pułku Lotniczego w Ołomuńcu, gdzie pozostawały w użyciu do 1931 roku, kiedy to zastąpiono je nowocześniejszymi samolotami.
Wersje sportowe A-18B i A-18C brały udział w zawodach lotniczych w latach 1923-1924, jednak ze względu na ich awaryjność szybko je wycofano.
Opis techniczny
Aero A-18 był dwupłatowym myśliwcem o konstrukcji mieszanej. Dolne skrzydła były krótsze od górnych, a kabina była otwarta. Samolot miał klasyczne podwozie stałe, kołowe, z możliwością zamontowania płóz do lądowania w warunkach śnieżnych. Napędzany był silnikiem rzędowym Walter W-III, produkcji czechosłowackiej, będącym licencyjną wersją niemieckiego silnika BMW IIIa.
Wyposażony był w dwa zsynchronizowane karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm, umieszczone w kadłubie, z zapasem 500 naboi.
Przypisy
Bibliografia
Michael Sharpe: Biplanes, Triplanes and Seaplanes. Londyn: Amber Books Ltd., 2000, s. 16. ISBN 978-0760719930. (ang.).
