Aerarii w Starożytnym Rzymie
Aerarii to termin odnoszący się do obywateli w starożytnym Rzymie, którzy nie byli przypisani do żadnej jednostki podziału terytorialnego, znanej jako tribus.
W skład tej grupy wchodziły osoby, które zostały ukarane infamią, na przykład za prowadzenie niemoralnego życia, a także wszyscy mieszkańcy podbitych miast.
Mieszkańcy tych miejsc mieli prawo do zawierania związków małżeńskich z obywatelami rzymskimi, co nazywano ius conubium. Ponadto mogli oni zarządzać swoim majątkiem w ramach ius commercii. Jednakże nie posiadali oni prawa do zajmowania urzędów (ius honorum) ani do służby wojskowej.
Bibliografia
Mała Encyklopedia Kultury Antycznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1968