Aeracja trawnika
Aeracja to proces napowietrzania gleby przy użyciu narzędzi lub maszyn, który ma na celu rozluźnienie podłoża oraz stymulowanie krzewienia trawy.
W przypadku trawnika intensywnie eksploatowanego, aeracja jest kluczowym zabiegiem pielęgnacyjnym. Używa się do tego specjalnych maszyn, zwanych aeratorami, które mają różne konstrukcje. Dzięki aeracji, masa korzeni traw znacząco wzrasta, a darń staje się bardziej wyrównana. Regularne przeprowadzanie aeracji pomaga zmniejszyć straty związane z nadmiernym parowaniem wody, poprawia skuteczność nawozów, podnosi średnią temperaturę gleby w strefie korzeniowej, zwiększa elastyczność trawnika oraz jego zdolności regeneracyjne. Trawniki, które zawierają dużo części spławialnych oraz są często użytkowane (deptane), powinny być napowietrzane 1–2 razy w roku. Aeracji nie zaleca się przeprowadzać na zbyt wilgotnej glebie. Po osiągnięciu odpowiedniej wilgotności, trawnik należy skosić do wysokości 3 cm i usunąć skoszoną trawę. W zależności od typu aeratora, aerację można przeprowadzić w jednym kierunku lub powtarzać ją w poprzek wcześniejszego kierunku jazdy.
W zależności od rodzaju podłoża, stosuje się:
- rzędy otworów co około 15 cm (120–130 otworów/m²) w przypadku luźniejszego podłoża,
- odstęp 10 cm, co odpowiada 180–200 otworom/m² dla cięższego podłoża.
W zależności od kondycji trawnika oraz rodzaju gleby, można zastosować:
- aerację wgłębną – polegającą na wykonaniu otworów na głębokość co najmniej 8 cm, stosowaną zazwyczaj na trawniki z nadmiernym zagęszczeniem podłoża.
- aerację powierzchniową – zwana płytkim napowietrzaniem, która polega na wykonywaniu otworów do głębokości około 2–3 cm za pomocą aeratorów mechanicznych lub ręcznych.
Aby uzyskać trawnik o lepszej elastyczności, należy wygrabić i usunąć z trawnika wyrzucone korki ziemi. Dla zwiększenia przepuszczalności podłoża, warto na powierzchni trawnika rozsypać piasek. W klimacie Europy Środkowej najlepszymi okresami na aerację są lipiec oraz wczesna jesień.
Zobacz też:
Przypisy:
Bibliografia:
Barbara Rutkowska: Trawniki. PWRIL Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1996. (pol.)