Aeque principaliter

Aeque principaliter

Aeque principaliter (łac. jednakowo ważny, równy w statusie) to termin stosowany w prawie kanonicznym Kościoła katolickiego. Oznacza on równość dwóch lub więcej jednostek terytorialnych w ramach administracji kościelnej, zazwyczaj diecezji, które z różnych powodów zostają połączone, tworząc w rezultacie jeden nowy organizm. Termin ten używany jest, aby podkreślić, że żadna z jednostek wchodzących w skład nowej nie jest mniej istotna ani nie podlega innym. Łączenie diecezji oraz tworzenie unii personalnych jest wyłączną prerogatywą papieża.

Praktyczne zastosowanie

W praktyce nazwa nowo utworzonej jednostki jest zapisywana z użyciem spójnika i (et), a nie z łącznikiem. Przykładem może być archidiecezja gnieźnieńska i poznańska (Archidioecesis Gnesnensis et Posnanensis). Użycie łącznika w nazwie diecezji wskazuje na dwa istotne ośrodki sakralne w diecezji, jak np. diecezja zielonogórsko-gorzowska, diecezja zamojsko-lubaczowska czy diecezja bielsko-żywiecka.

Przykłady

  • Archidiecezja gnieźnieńska złączona z diecezją poznańską (1821–1948),
  • Archidiecezja Ravenna złączona z diecezją Cervia (1947–1986),
  • Archidiecezja pampeluńska złączona z diecezją Tudela (1851 do dziś).

Zobacz też

In persona episcopi – inny rodzaj unii.

Przypisy