Aelurillus stanislawi to gatunek pająka z rodziny skakunowatych, występujący w Lewancie oraz na Półwyspie Somalijskim.
Taksonomia
Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1999 roku przez Jerzego Prószyńskiego na podstawie kilku samców, które zostały odłowione w Izraelu w latach 1991–92. Wtedy to został umieszczony w nowym rodzaju Rafalus. Epitet gatunkowy nadano na cześć Stanisława Prószyńskiego, studenta i żołnierza, który brał udział w obronie Warszawy i zmarł w 1941 roku w Auschwitz.
W 2002 roku Aelurillus minutus został opisany przez Galina N. Azarkinę na podstawie jednego samca, odłowionego w 1989 roku w Syrze. Po dalszych badaniach ustalono, że okazy są konspecyficzne, a w 2006 roku ta sama autorka przeniosła R. stanislawi do rodzaju Aelurillus, synonimizując go z A. minutus. W tej samej publikacji po raz pierwszy opisano również samicę tego pająka.
Opis
Samiec osiąga długość karapaksu od 1,7 do 2,3 mm, ma brązowe lub ciemnobrązowe ubarwienie z ciemnymi okolicami oczu oraz dwoma białymi podłużnymi paskami. Nadustek jest żółtobrązowy, pokryty długimi, białymi włoskami. Labium ma barwę szarawożółtą, a sternum oraz szczękoczułki są brązowożółte. Opistosoma ma brązowożółte zabarwienie, a jej wierzch zdobią dwie podłużne, ciemne brązowe przepaski, pomiędzy którymi znajduje się jasny pas o szerokości około ⅓ odwłoka, który w środkowej części przybiera kolor płowy. Płucotchawki są żółte, a kądziołki mają odcień szarawożółty. Odnóża są jasnożółte lub żółte, natomiast nogogłaszczki mają barwę białawożółtą lub żółtą, pokryte długimi, białymi szczecinkami; uda nogogłaszczków nie mają brzusznego rozdęcia. Na wierzchu cymbium znajdują się rzadkie, ciemne szczeciny, a bulbus jest białawy. Pojedyncza apofiza tibialna, obecna na goleniu nogogłaszczka, jest stawowo połączona z małym, płatkowatym, zagiętym wyrostkiem bocznej ściany cymbium.
Samica ma karapaks o długości 3,7 mm, ubarwiony brązowo z ciemniejszymi okolicami oczu, pokryty białymi łuskami oraz cienkimi, brązowymi szczecinami. Białe włoski występują wokół przednich oczu, na brązowożółtym nadustku oraz na brązowawożółtych odnóżach krocznych. Żółte nogogłaszczki pokryte są białymi szczecinkami i brązowymi włoskami. Szczękoczułki mają brązowy kolor, sternum oraz spód opistosomy są żółte. Na brązowym wierzchu opistosomy żółtawe szczecinki i brązowe włoski tworzą zamazany wzór w formie poprzecznych pasów. Środkowa płytka epigynum u samicy jest szersza, a ductus inseminalis bardziej zakrzywione niż u podobnej A. improvivus.
Rozprzestrzenienie
Gatunek ten został odnotowany w Syrze, Izraelu oraz Etiopii. W Etiopii występuje wśród traw i skał.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Rysunki diagnostyczne z prac Prószyńskiego i Azarkiny