Aelia Marcia Euphemia była jedyną córką cesarza rzymskiego Marcjana oraz małżonką cesarza Antemiusza.
Marcja Eufemia to jedyny znany potomek cesarza Marcjana. Choć tożsamość jej matki pozostaje tajemnicą, jej macochą była Aelia Pulcheria, starsza siostra cesarza Teodozjusza II. Małżeństwo pomiędzy Marcjanem a Pulcherią miało charakter wyłącznie polityczny, co oznacza, że Marcja Eufemia nie miała przyrodniego rodzeństwa. W około 453 roku poślubiła Antemiusza, syna Prokopiusza oraz dowódcę rzymskiego. Para doczekała się pięciorga dzieci:
- córka Alipia, żona Rycymera,
- Anthemiolus (ur. po 453 – zm. 471),
- Marcjan (ur. przed 469 – zm. 484), mąż Leoncji (córki Leona I),
- Prokopiusz Antemiusz,
- Romulus.
W styczniu 457 roku zmarł ojciec Marcji Eufemii. Marcjan, który zdobył tytuł cesarza dzięki małżeństwu z Pulcherią, nie mógł uznać Eufemii, będącej jego córką z pierwszego małżeństwa, za swoją następczynię. Śmierć Marcjana oznaczała koniec dynastii teodozjańskiej, a Eufemia utraciła status członka rodziny cesarskiej. 7 lutego 457 roku na cesarza koronowano Leona I, co było pierwszą koronacją dokonaną przez patriarchy Konstantynopola, Anatolija. Antemiusz pozostał magister militum armii rzymskiej. W 465 roku zmarł cesarz Libiusz Sewer, co pozostawiło tron Rzymu pusty. Leon I postanowił powierzyć Antemiuszowi władzę w zachodniej części cesarstwa, wysyłając go do Rzymu z armią pod dowództwem Marcellinusa, magister militum Dalmacji. Antemiusz został koronowany na cesarza 12 kwietnia 467 roku.
W latach 471–472 Rzym został oblegany przez Rycymera, zięcia Marcji Eufemii oraz Antemiusza. Miasto ostatecznie padło, a Antemiusz, będący wśród obrońców, został rozpoznany i zabity przez Gundobada. Nie wiadomo, czy Marcja Eufemia przeżyła męża, czy też sama zginęła – jej dalsze losy pozostają nieznane. W latach 478–479 Marcjan i Leoncja zorganizowali rewoltę przeciwko Zenonowi, jednak ponieśli porażkę i zostali wygnani na Izaurię.