Aegus laevicollis subnitidus
to podgatunek chrząszcza z rodziny jelonkowatych oraz podrodziny Lucaninae.
Taksonomia
Ten takson został po raz pierwszy opisany w 1873 roku przez Charlesa Owena Waterhouse’a jako osobny gatunek Aegus subnitidus. W 1960 roku Nomura obniżył go do rangi podgatunku A. laevicollis, co zostało zaakceptowane przez innych badaczy, w tym Kima i Kima. Zgodnie z informacjami zawartymi w bazie BioLib.cz, gatunek A. laevicollis uznawany jest za synonim A. eschscholtzii, a zatem poprawna nazwa podgatunku to Aegus eschscholtzii subnitidus.
Opis
Ciało oraz odnóża tego chrząszcza mają kolor od czarnego do brązowawoczarnych. Cienkie, bardzo długie canthi dzielą oczy złożone na dwie części niemal całkowicie. Na goleniach środkowej pary odnóży znajdują się po 2 zęby boczne, natomiast na goleniach tylnej pary – po 1 zębie. Samce osiągają długość od 15,9 mm do 21,2 mm i mają smukłe, cylindryczne żuwaczki, które są łukowato zakrzywione do wewnątrz, z dwoma zębami u dużych osobników oraz z jednym zębem u mniejszych. Samice, z kolei, osiągają długość od 15,7 mm do 16,6 mm i mają krótkie, ostro zakończone żuwaczki z jednym trójkątnym zębem wewnętrznym.
Rozprzestrzenienie
To chrząszcz występujący w palearktyce, znany z Japonii oraz Korei, w tym na wyspach Jejudo, Gageodo oraz Hongdo.