Aegikranion
Aegikranion (pochodzące z greckiego: „αίγα” – kozioł, „κρανιο” – czaszka) to dekoracyjny element, który był wykorzystywany głównie w starożytności. Przybierał formę płaskorzeźby na metopach fryzów, ukazując frontalnie czaszkę kozła lub barana, które symbolizowały zwierzęta ofiarne. Motyw ten był używany jako ozdoba antycznych ołtarzy, dedykowanych bóstwom opiekującym się rolnictwem, a także w kontekście sepulkralnym. Aegikranion został zaadoptowany przez ornamentykę nowożytną, ciesząc się popularnością w meblarstwie XVIII wieku.