AEG G.I

AEG G.I (AEG K.I)

AEG G.I (znany również jako AEG K.I) to niemiecki samolot bombowy w układzie dwupłatu, który powstał w okresie I wojny światowej. Został zaprojektowany i wyprodukowany przez firmę Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie. W sumie zbudowano dwa prototypy tego modelu, który był pierwszym dwusilnikowym bombowcem stworzonym przez AEG. Jego rozwinięciem był produkowany seryjnie model AEG G.II.

Historia i użycie

W marcu 1914 roku niemiecki sztab generalny zatwierdził nową klasę samolotów określaną jako Kampfflugzeug (co tłumaczy się jako „samolot bitewny”). W lipcu tego samego roku Inspektion der Fliegertruppen (Idflieg) opublikowało specyfikację dla tej klasy w ramach przygotowań do planowanego na wiosnę 1915 roku konkursu. Kampfflugzeug miał być „powietrznym krążownikiem” z załogą składającą się z trzech osób, napędzanym mocnymi silnikami o mocy 200 KM oraz charakteryzującym się czasem lotu wynoszącym sześć godzin. Samolot miał być uzbrojony w karabiny maszynowe oraz bomby.

W odpowiedzi na te wymagania w wytwórni AEG w Berlinie zaprojektowano samolot o oznaczeniu fabrycznym GZ1, który był dwupłatowy i napędzany dwoma silnikami rzędowymi Mercedes D.I o mocy 74 kW (100 KM) każdy, w układzie ciągnącym. Załoga składała się z dwóch osób, a z przodu znajdował się pojedynczy ruchomy karabin maszynowy, ponieważ samolot miał służyć do ścigania i niszczenia przeciwników. Kadłub był zbudowany z spawanych rur stalowych, a płatowiec, z wyjątkiem opancerzonego miejsca strzelca, pokryty był płótnem.

Pierwszy prototyp, oznaczony jako AEG K.I, został oblatany w styczniu 1915 roku przez pilota doświadczalnego Willy’ego Kanitza. Po pozytywnych wynikach testów przeprowadzonych od stycznia do lutego (w tym dobrych właściwości lotnych) Idflieg zamówił kolejny prototyp do testów w warunkach bojowych. Drugi prototyp, który później otrzymał oznaczenie AEG G.I (ale zachował oznaczenie fabryczne GZ1), został ukończony w marcu 1915 roku i prawdopodobnie zbudowano go z części komponentów K.I. W porównaniu do pierwszego prototypu, dodano trzeciego członka załogi, który obsługiwał drugi ruchomy karabin maszynowy na tylnym stanowisku strzeleckim.

Samolot AEG G.I został wysłany z fabryki 24 kwietnia 1915 roku do 4. Armii, nie przechodząc testów w Adlershof. Nieznane są wyniki prób w warunkach bojowych, jednak nie podjęto decyzji o produkcji seryjnej tego samolotu. Ulepszonym następcą modelu G.I był nieco większy i napędzany mocniejszymi silnikami AEG G.II.

Samolot AEG K.I (G.I) był pierwszym dwusilnikowym bombowcem wyprodukowanym przez AEG.

Opis konstrukcji i dane techniczne

AEG K.I (G.I) był dwusilnikowym, dwupłatowym samolotem bombowym o konstrukcji drewnianej. Jego długość wynosiła 8,7 metra, a wysokość 3,15 metra.

Rozpiętość górnego płata wynosiła 16 metrów, dolnego 15,2 metra, a powierzchnia nośna wynosiła 61 m². Cięciwa obu płatów wynosiła 2,2 metra, a odstęp między nimi wynosił 2,3 metra. Masa własna wynosiła 1160 kg, a masa całkowita (startowa) 1610 kg. Podwozie było czterokołowe i stałe.

Napęd stanowiły dwa chłodzone cieczą, 6-cylindrowe silniki rzędowe Mercedes D.I o mocy 74 kW (100 KM) każdy, które napędzały śmigła w układzie ciągnącym. Maksymalna prędkość samolotu wynosiła 125 km/h. Maszyna osiągała wysokość 800 metrów w czasie 10–12 minut.

Uzbrojenie składało się z jednego (K.I) lub dwóch (G.I) ruchomych karabinów maszynowych oraz małych bomb.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. Wyd. 2. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7. (ang.).

Jack Herris: A.E.G. Aircraft of WWI. T. 16. Aeronaut Books, 2015, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-28-5. (ang.).

Jane’s Encyclopedia of Aviation. Michael J.H. Taylor (red.). London: Studio Editions, 1989. ISBN 1-85170-324-1. (ang.).

Zbigniew Jankiewicz, Julian Malejko: Samoloty i śmigłowce wojskowe – litera A. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1993. ISBN 83-11-08229-4.