AEG DJ.I – niemiecki samolot myśliwski z czasów I wojny światowej.
Historia
Maszyna ta została zaprojektowana w zakładach AEG jako kolejny model dla niemieckiego lotnictwa, będąc rozwinięciem konstrukcji AEG PE, jednak w formie klasycznego dwupłata. Zgodnie z zamysłem, miała to być opancerzona maszyna myśliwska przeznaczona do współpracy z wojskami lądowymi.
Wyprodukowano trzy prototypy samolotu oznaczone jako DJ.I. Dwa pierwsze prototypy były napędzane silnikami Benz Bz.IIIb o mocy 195 KM, natomiast trzeci prototyp został wyposażony w silnik Maybach Mb.IVa o mocy 240 KM. Pierwsze loty miały miejsce we wrześniu 1918 roku.
W czasie, gdy trwały próby fabryczne, nastąpiło podpisanie rozejmu pomiędzy Cesarstwem Niemieckim a państwami Ententy, co spowodowało wstrzymanie dalszych prac nad samolotem.
Użycie w lotnictwie
Prototypy AEG DJ.I były wykorzystywane jedynie do testów fabrycznych.
Opis techniczny
Samolot AEG DJ.I był dwupłatem o mieszanej konstrukcji.
Kadłub miał drewnianą, kratownicową budowę, a jego przednia część była pokryta blachą aluminiową. Skrzydła wykonano z rur duraluminiowych, pokrytych płótnem. W przedniej części kadłuba znajdował się silnik widlasty, za którym mieściła się jednomiejscowa kabina pilota oraz zbiorniki paliwa. W kadłubie zainstalowano także dwa zsynchronizowane karabiny maszynowe kal. 7,92 mm.
Podwozie było stałe, o klasycznej konstrukcji z płetwą ogonową.
Napęd stanowił silnik widlasty, 8-cylindrowy o mocy 195 KM (w dwóch prototypach) lub silnik rzędowy, 6-cylindrowy o mocy 240 KM (w trzecim prototypie).
Przypisy
Bibliografia
Wiliam Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters: an illustrated encyclopedia of every fighter aircraft built and flown. Londyn: Salamander Book Ltd., 2001, s. 9. ISBN 978-1-84065-269-7. (ang.).