Aedicula, edykuła
Aedicula, znana również jako edykuła (z łac. aedes – świątynia, budynek, wym. edikula), to kompozycja składająca się z dwóch filarów, kolumn lub pilastrów, które podtrzymują belkowanie, a czasami także fronton. Ma ona kilka znaczeń:
- Na ścianach domów w Pompejach odkryto najstarsze namalowane formy edykuły, które stanowią tło dla bóstwa;
- W okresie romańskim i gotyckim edykuła występowała w formie miniaturowej kapliczki baldachimowej (w baroku w formie k. kopułowej), lub jako świątynia o charakterze wotywnym, a także jako motyw dekoracyjny umieszczany w tympanonie, portalu lub jako sterczyna w attyce;
- Nisza w ścianie budynku mieszkalnego, przeznaczona na posąg boga lub przodka;
- Miniaturowy model budowli, na przykład w Bazylika Grobu Świętego, w której znajduje się edykuła Grobu;
- W okresie nowożytnym ta kompozycja często była wykorzystywana jako oprawa okien, ołtarzy, portali, nagrobków oraz w meblarstwie.
== Przypisy ==