AEC typu Q
AEC typu Q to autobus stworzony przez firmę AEC w 1932 roku według koncepcji George’a Johna Rackhama, który wcześniej pracował w amerykańskiej fabryce Yellow Coach w latach 1922–1926. Dzięki temu miał styczność z konstrukcjami marki Fageol, w tym z modelem Twin Coach, który odniósł znaczący sukces w Stanach Zjednoczonych pod koniec lat 20. XX wieku. Rackham przeniósł do Anglii pomysł na montowanie silników z boku pojazdu.
Konstrukcja
Model Q, mimo że oparty na konstrukcji Twin Coach, różnił się w wielu aspektach. Po pierwsze, wyposażony był w jeden silnik, podczas gdy Twin Coach dysponował dwoma (stąd jego nazwa: odtwin – bliźniaczy, podwójny oraz coach – autobus). Spółka London General otrzymała pierwsze egzemplarze typu Q z skrzynią biegów „crash”, jednak wszystkie kolejne pojazdy miały skrzynię z „pre-select”. Silnik dostępny był w wariantach benzynowym i diesel. Umieszczony był podłużnie za pierwszą osią, w miejscu “pod schodami”, ponieważ podwozie typu Q miało być podstawą do budowy autobusów piętrowych. Dzięki temu kabinę kierowcy można było zlokalizować na przednim zwisie, naprzeciwko drzwi wejściowych, co w tamtych czasach było dość nietypowe. Wiele firm zajmujących się karosowaniem nie chciało skorzystać z tej opcji, budując nadwozia z drzwiami umieszczonymi pośrodku autobusu.
Niepowodzenie
Typ Q, mimo że wyprzedzał swoje czasy, nie wzbudził zainteresowania wśród brytyjskich operatorów, którzy dostrzegli potencjał w USA. Jednym z powodów był problem z awariami, szczególnie w przypadku modeli z silnikiem benzynowym, gdzie gaźnik mógł się zapalić. Zalecano wówczas obniżenie obrotów silnika aż do momentu zgaszenia ognia.
W rezultacie typ Q nie zdobył takiej popularności jak inne modele produkowane przez AEC i w 1937 roku ostatni raz pojawił się w katalogu firmy.