Adrityla
Adrityla to rodzaj dwuparców należący do rzędu Chordeumatida oraz podrzędu Heterochordeumatidea. Jest to jedyny przedstawiciel monotypowej rodziny Adritylidae.
Dorosłe osobniki tego rodzaju mają długość ciała w granicach od 9 do 25 mm. Ich tułów składa się z 30 pierścieni, przy czym pierwszy pierścień, zwany collum, nie zakrywa głowy. Na pierścieniach tułowia, które znajdują się za collum, występują wyraźne nabrzmiałości boczne, określane jako paranota, oraz wyraźne szczeciny segmentalne. U samców ósma para odnóży przednich przekształca się w gonopody, tworząc parę cheirites, zbudowaną z połączenia sternitu, telopoditu oraz apodemy tchawkowej. Dziewiąta para odnóży u samców przekształca się w trójczłonowe gonopody tylne, których końcowe człony telopoditów są nabrzmiałe i zakrzywione ku górze, natomiast kolpokoksyty są częściowo zlane z sternitem oraz apodemą tchawkową. W dziesiątej parze odnóży samca biodra, z powodu obecności gruczołów biodrowych, są znacznie powiększone, mają kształt płatowaty i są zlane ze sternum. Telopodity w tej parze odnóży są zredukowane do 2 lub 3 członów. Odnóża jedenastej pary nie mają gruczołów biodrowych.
Te wije występują wyłącznie w Ameryce Północnej.
Rodzaj ten został wprowadzony w 1961 roku przez Nell Bevel Causey dla pojedynczego gatunku, który został opisany przez Ralpha V. Chamberlina w rodzaju Conotyla. Causey zaklasyfikował ten rodzaj do rodziny Conotylidae. W 1971 roku William Shear przeniósł go do własnej rodziny Adritylidae, która wraz z Conotylidae tworzy nadrodzinę Conotyloidea. W ramach tego rodzaju wyróżnia się 3 opisane gatunki:
- Adrityla brevis Causey, 1972
- Adrityla cucullata Loomis & Schmitt, 1971
- Adrityla deseretae (Chamberlin, 1910)
Przypisy