Adrien-François Servais
Adrien-François Servais, urodzony 6 czerwca 1807 roku w Halle, zmarł 26 listopada 1866 roku w tym samym miejscu. Był to belgijski wiolonczelista oraz kompozytor, nazywany także „Paganinim wiolonczeli”.
Servais był autorem lub współautorem wielu kompozycji oraz transkrypcji na wiolonczelę.
Jako pierwszy wprowadził metalową nóżkę do wiolonczeli, co wcześniej nie było praktykowane – wiolonczeliści trzymali instrument łydkami, zamiast opierać go o podłogę. Dzięki temu rozwiązaniu, muzycy zyskali większą swobodę w grze, co przyczyniło się do wzrostu ich możliwości wirtuozerskich. Dziś to rozwiązanie jest standardem w nowoczesnych wiolonczelach.
Wątki polskie
Jednym z jego dzieł jest Grande Fantaisie polonaise sur des Airs du ballet ‘La Noce de Cracovie’, Op. 19, które napisał na wiolonczelę i fortepian, dedykując je Stanisławowi Jasińskiemu. Utwór ten oparty jest na muzyce z baletu „Wesele w Ojcowie”, skomponowanej przez Karola Kurpińskiego i Józefa Damsego.
Servais dokonał również transkrypcji na wiolonczelę dwóch mazurków Fryderyka Chopina: fis-moll op. 6 nr 1 oraz f-moll op. 7 nr 3, a także nokturnu Es-dur op. 9 nr 2.
Cyprian Godebski, zięć Servaisa, stworzył jego pomnik w Halle oraz popiersie w Konserwatorium Królewskim w Brukseli.
Misia Godebska, wnuczka Servaisa, w dzieciństwie mieszkała w jego willi w Halle, wychowywana przez swoją babkę.
Jan Karłowicz był uczniem Servaisa w Konserwatorium Królewskim w Brukseli oraz jego domowym akompaniatorem.