Adriano Ossicini
Adriano Ossicini (urodzony 20 czerwca 1920 w Rzymie, zmarły 15 lutego 2019 tamże) to włoski psychiatra, nauczyciel akademicki oraz polityk, który przez wiele lat pełnił funkcję senatora. W latach 1995–1996 był ministrem rodziny oraz solidarności społecznej.
Życiorys
Od 1937 roku angażował się w działalność antyfaszystowską. W tym czasie współtworzył oraz objął stanowisko sekretarza ruchu Sinistra Cristiana, który zrzeszał lewicowych katolików. Za swoją działalność był przez pewien czas więziony, a następnie stał się częścią włoskiego ruchu oporu.
Ukończył studia medyczne w Rzymie, gdzie specjalizował się w psychiatrii. Pracował jako profesor psychologii na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie.
Po II wojnie światowej aktywnie uczestniczył w życiu politycznym, współpracując z ruchem Ferruccia Parriego. Zasiadał w radzie prowincji Rzym, a w latach 1968–1992 był członkiem Senatu podczas V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji. Mandat uzyskiwał jako niezależny kandydat z listy Włoskiej Partii Komunistycznej, należąc do senackiej frakcji Sinistra Indipendente, skupiającej osoby bezpartyjne współpracujące z PCI. W latach 1992-1994 pełnił funkcję przewodniczącego Krajowego Komitetu Bioetyki. Od stycznia 1995 do maja 1996 był ministrem bez teki ds. rodziny i solidarności społecznej w rządzie Lamberta Diniego. W latach 1996–2001 ponownie zasiadał w senacie jako senator XIII kadencji, wybrany z ramienia Odnowienia Włoskiego. W 2007 roku dołączył do Partii Demokratycznej.
W 2009 roku został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej I klasy.