Adriano Mantelli

Adriano Mantelli (13 lutego 1913 w Parmie – 6 maja 1995 we Florencji) to włoski pilot wojskowy, as myśliwski z okresu wojny domowej w Hiszpanii, a także późniejszy konstruktor lotniczy i pilot wyczynowy.

Życiorys

Adriano Mantelli był synem zawodowego wojskowego i od wczesnych lat życia był zafascynowany lotnictwem, co zaowocowało uzyskaniem licencji pilota szybowcowego w 1932 roku. Po ukończeniu Regio Istituto d’Arte w Parmie, w 1934 roku dołączył do Regia Aeronautica, gdzie rozpoczął karierę jako pilot myśliwski. Na początku latał na samolotach Fiat CR.20, a później na Fiat CR.32. W sierpniu 1936 roku rozpoczął swoją działalność w hiszpańskich walkach, działając w ramach Aviazione Legionaria, gdzie przyjął pseudonim „Arrighi”. Pierwsze zwycięstwo powietrzne odniósł 26 września 1936 roku. Do wiosny 1937 roku, przed powrotem do Włoch, zdobył 10 indywidualnych zwycięstw w powietrzu, zestrzelił dwa samoloty na ziemi oraz zniszczył 12 innych w walkach powietrznych, współpracując z innymi pilotami.

Następnie Mantelli został przydzielony do centrum eksperymentalnego w Guidonii, niedaleko Rzymu. Po przystąpieniu Włoch do II wojny światowej, jego kariera przeniosła się do biura konstrukcyjnego w Neapolu, gdzie nadal był aktywnym pilotem. Swój ostatni lot bojowy w Regia Aeronautica wykonał 8 września 1943 roku, w dniu ogłoszenia zawieszenia broni. Po tym wydarzeniu, jako instruktor lotniczy i pilot doświadczalny, pracował w Aeronautica Nazionale Repubblicana, czyli w lotnictwie wojskowym faszystowskiej Włoskiej Republiki Socjalnej.

Po zakończeniu wojny zajął się projektowaniem lekkich samolotów oraz szybowców cywilnych we Włoszech i Argentynie, w tym dwumiejscowego modelu Alaparma Baldo z silnikiem pchającym. W 1951 roku wstąpił do Aeronautica Militare, gdzie zakończył karierę w stopniu generalskim. Był także aktywnym pilotem sportowym i wyczynowym, reprezentując Włochy w międzynarodowych zawodach szybowcowych oraz ustanawiając liczne rekordy lotnicze na szybowcach i lekkich samolotach. Dwukrotnie, w 1962 i 1964 roku, otrzymał Medal Louisa Blériota od Międzynarodowej Federacji Lotniczej. Otrzymał również Medaglia d’argento al valor militare, Medaglia d’argento al valore aeronautico oraz Croce al merito di guerra.

Przypisy

Bibliografia

Alfredo Logoluso: Fiat CR.32 Aces of the Spanish Civil War. Botley, Oxford: 2010. ISBN 978-1-84603-984-3