Adriano Giannini

Adriano Giannini (urodzony 10 maja 1971 w Rzymie) to włoski aktor, asystent reżysera oraz aktor głosowy.

Życiorys

Przyszedł na świat w Rzymie jako syn aktorki, reżyserki i scenarzystki Livii Giampalmo oraz aktora Giancarlo Gianniniego. Miał starszego brata Lorenzo (ur. 1967), który zmarł w 1987 roku w wyniku tętniaka, mając 19 lat. Gdy miał zaledwie cztery lata, jego rodzice postanowili się rozwieść w 1975 roku.

W wieku 18 lat, niezainteresowany karierą filmową, przyjął propozycję swojej matki, by zostać asystentem operatora w jej telewizyjnej komedii Ewelina i jej dzieci (Evelina e i suoi figli, 1989), a następnie wziął udział w krótkometrażowym filmie romantycznym Clive’a Donnera Do widzenia, Rzymie (Arrivederci Roma, 1990) z Elsą Martinelli i Gordonem Thomsonem. Przez kolejne 10 lat pracował jako asystent operatora oraz operator kamery przy wielu produkcjach filmowych. Był asystentem reżysera w takich filmach jak: Błękitne tornado (Blue Tornado, 1991) w reżyserii Antonio Bido, Była sobie zbrodnia (Once Upon a Crime…, 1994) Eugene’a Levy’ego z Johnem Candy, Czysta formalność (Una Pura formalità, 1994) Giuseppe Tornatore z Gérardem Depardieu oraz Romanem Polańskim, Otello (1995) Olivera Parkera, Wyspa piratów (Cutthroat Island, 1995) z Geeną Davis, Tunel (Daylight, 1996) Roba Cohena z Sylvestrem Stallone i Viggo Mortensenem, Uczciwa kurtyzana (Dangerous Beauty, 1998) Marshalla Herskovitza, Sen nocy letniej (1999) Michaela Hoffmana z Michelle Pfeiffer oraz Utalentowany pan Ripley (The Talented Mr. Ripley, 1999) Anthony’ego Minghelli z Mattem Damonem, Jude Law i Gwyneth Paltrow.

Karierę artystyczną rozpoczął jako model, a swoje umiejętności aktorskie rozwijał na Uniwersytecie La Sapienza. Jego debiut aktorski miał miejsce w komedii Citroenem ku rewolucji (Alla rivoluzione sulla due cavalli, 2001), w której zagrał postać Marco, co szybko przyciągnęło uwagę zarówno publiczności, jak i krytyków. W 2002 roku zagrał tę samą rolę, co jego ojciec w 1974 roku, wcielając się w młodego sycylijskiego marynarza w komedii romantycznej Guya Ritchie Rejs w nieznane (Swept Away, 2002), co przyniosło mu nominację do Złotej Maliny za najgorszego aktora oraz nagrodę Złotej Maliny za najgorszą ekranową parę z Madonną. W 2015 roku zdobył dwie nominacje do Nastro d’argento w kategorii najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Lorenzo w dreszczowcu Lodowy Las (La foresta di ghiaccio, 2014) oraz za postać aroganckiego Manuela w dramacie kryminalnym Nie licz na litość (Senza nessuna pietà, 2014). W dramacie telewizyjnym Boris Giuliano – Policjant w Palermo (Boris Giuliano: Un poliziotto a Palermo, 2016) zagrał tytułowego Boris Giuliano. W serialu biograficznym Netflixa Supersex (2024) wcielił się w postać Tommasa, przyrodniego brata Rocco Siffrediego (Alessandro Borghi).

W trakcie swojej kariery często użyczał swojego głosu do dubbingu w włoskich wersjach językowych. W 2002 roku otrzymał nagrodę dziennikarzy im. Guglielma Biraghiego, a w 2009 roku został uhonorowany nagrodą Silver Ribbon dla najlepszego aktora głosowego.

10 lutego 2006 roku odgrywał rolę księcia renesansu podczas ceremonii otwarcia XX Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Turynie.