Adriano Castello

Adriano Castello

Adriano Castello (znany również jako Adriano di Castello lub Adriano Castellesi; urodził się około 1458 roku w Corneto, zmarł w grudniu 1521 lub styczniu 1522 w Wenecji) to włoski kardynał.

Życiorys

Był protonotariuszem apostolskim. Około 1490 roku został wysłany przez papieża Innocentego VIII do Anglii, aby przywrócić pokój ze Szkocją. Po powrocie do Rzymu pełnił funkcję urzędnika w Kamerze Apostolskiej, a następnie został sekretarzem Aleksandra VI. Pełnił także rolę ambasadora Stolicy Apostolskiej w Anglii, a po rekomendacji króla Henryka VIII otrzymał urząd biskupa. 14 lutego 1502 roku został mianowany biskupem Hereford.

Na konsystorzu 31 maja 1503 roku zyskał tytuł kardynała. 12 czerwca tego samego roku został kardynałem prezbiterem San Crisogono. Niektórzy historycy sugerują, że mógł zostać otruty przez Aleksandra VI i jego syna Cezara, jednak według tej teorii papież i Cezar omyłkowo wypili zatrute wino, co doprowadziło do śmierci Aleksandra VI. Ta hipoteza jest jednak uważana za mało prawdopodobną przez badaczy historii papiestwa.

Castello brał udział w dwóch konklawe: we wrześniu i październiku 1503 roku. 2 sierpnia 1504 roku objął stanowisko administratora diecezji Bath i Wells, z którego zrezygnował 5 lipca 1518 roku. W trakcie podróży do Bolonii z papieżem Juliuszem II napisał poemat pt. „Ite Julii Pont. Ro”. Wkrótce potem znalazł się w konflikcie z papieżem i opuścił Rzym 1 września 1507 roku. Po śmierci Juliusza II wrócił do Rzymu i uczestniczył w konklawe 1513 roku. Razem z kardynałami Bandinello Saulim i Alfonso Petruccim wziął udział w spisku przeciwko Leonowi X; został jednak schwytany, poprosił o przebaczenie i uiścił opłatę w wysokości 12 500 dukatów. Obawiając się o swoje życie, Castello uciekł z Rzymu do Wenecji i mimo wezwania papieża, nie wrócił do Wiecznego Miasta. 12 kwietnia 1518 roku został osądzony za nieposłuszeństwo wobec papieża i pozbawiony godności kardynalskiej oraz biskupstwa, a także zmuszony do sprzedaży swoich nieruchomości. Po śmierci Leona X starał się wziąć udział w konklawe 1521–1522.

Najprawdopodobniej został zamordowany przez swojego służącego.

Twórczość

Castello był uznawanym latynistą i znawcą greki, a także humanistą i pisarzem. Do jego najważniejszych dzieł należą:

  • Venatio (1505)
  • De vera philosophia ex quatuor doctoribus ecclesiae (1507)
  • De Sermone Latino et modo Latine loquendi (1513)

Przypisy