Adrian, nazywany także Aleksandrem Michajłowiczem Uljanowem (urodzony 30 stycznia 1951 roku w Moskwie) to rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
W 1968 roku zakończył naukę w szkole średniej, a następnie do 1971 roku odbywał zasadniczą służbę wojskową. W latach 1972–1974 pełnił funkcję psalmisty w cerkwi na moskiewskiej Tagance. Od 1975 do 1979 roku pracował jako korektor w redakcji magazynu Żurnał Moskowskoj Patriarchii oraz w trybie eksternistycznym uczęszczał do moskiewskiego seminarium duchownego. W 1980 roku wstąpił jako posłusznik do monasteru Świętego Ducha w Wilnie, gdzie w następnym roku złożył wieczyste śluby mnisze przed biskupem wileńskim i litewskim Wiktorynem. W tym samym roku został wyświęcony na hierodiakona, a w 1983 roku na hieromnicha. W 1984 roku objął probostwo parafii Zwiastowania w Kownie oraz funkcję dziekana dekanatu kowieńskiego. W 1986 roku otrzymał godność igumena, a w 1988 roku został mianowany namiestnikiem monasteru Świętego Ducha w Wilnie. Rok później ukończył studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej w trybie zaocznym.
W 1990 roku, za zgodą arcybiskupa wileńskiego i litewskiego Chryzostoma, przeniósł się z Wilna do Moskwy, gdzie przez trzy lata zajmował się odbudową cerkwi Świętych Borysa i Gleba w Moskwie-Dieguninie. W 1993 roku dołączył do duchowieństwa eparchii twerskiej, a w 1994 roku otrzymał godność archimandryty. W eparchii twerskiej pełnił obowiązki proboszcza soboru katedralnego w Twerze, kierownika oddziału pracy społecznej oraz dziekana monasterów. Dodatkowo prowadził wykłady na katedrze teologii uniwersytetu w Twerze.
27 lipca 2011 roku Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego powołał go na stanowisko biskupa bieżeckiego, wikariusza eparchii twerskiej i kaszyńskiej. Jego chirotonia biskupia miała miejsce 21 września 2011 roku w soborze Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Petersburgu, z udziałem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów petersburskiego i ładoskiego Włodzimierza, sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, arcybiskupów brukselskiego i całej Belgii Szymona, symbirskiego i mielekeskiego Prokla, twerskiego i kaszyńskiego Wiktora, pietrozawodzkiego i karelskiego Manuela, a także biskupów gatczyńskiego Ambrożego, peterhofskiego Marcelego, sołniecznogorskiego Sergiusza, wyborskiego Nazariusza oraz jedinieckiego i briczańskiego Nikodema.
W grudniu 2011 roku Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego mianował go pierwszym ordynariuszem nowo utworzonej eparchii rżewskiej. Pozostał na tym stanowisku do 2025 roku, kiedy to został usunięty z powodu niskiego zaangażowania w organizację życia eparchialnego, szczególnie w związku z trudnościami w uporządkowaniu sytuacji w jedynym działającym monasterze. Po przejściu na emeryturę został zobowiązany do zamieszkania w monasterze św. Mikołaja w Malicach.
Przypisy
Bibliografia
Biogram w bazie Patriarchatu Moskiewskiego