Adrian, którego imię świeckie to Walentin Jegorowicz Staryna, urodził się 15 grudnia 1943 roku w Dniepropetrowsku. Jest biskupem Kościoła Prawosławnego Ukrainy (wcześniej, do 2018 roku, był związany z Ukraińskim Kościołem Prawosławnym Patriarchatu Kijowskiego).
Życiorys
W 1960 roku ukończył szkołę średnią, a w 1967 roku szkołę muzyczną w Dniepropetrowsku. Następnie, w 1973 roku, zdobył wykształcenie na wydziale muzyczno-pedagogicznym instytutu pedagogicznego w Kijowie. Kontynuował naukę teologii w seminarium duchownym w Moskwie oraz na wyższych studiach w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1982 roku obronił pracę kandydacką poświęconą historii śpiewu chóralnego w Rosyjskim Kościele Prawosławnym. Już jako hieromnich, w 1989 roku, objął stanowisko proboszcza parafii Objawienia Pańskiego w Nogińsku, a w tym samym roku otrzymał godność igumena, a rok później – archimandryty.
W 1992 roku, na mocy decyzji metropolity krutickiego i kołomieńskiego Juwenaliusza oraz rady eparchii moskiewskiej, został usunięty z pozycji proboszcza z powodu gorszącego trybu życia. W styczniu 1993 roku duchowny został skierowany do pracy duszpasterskiej w eparchii uljanowskiej i melekeskiej, jednak nigdy do niej nie dotarł. W tym samym miesiącu ogłosił swoje przejście do niekanonicznego Rosyjskiego Wolnego Kościoła Prawosławnego, co skutkowało jego suspensją przez kanoniczny Rosyjski Kościół Prawosławny (w 2004 roku stracił święcenia kapłańskie).
W grudniu 1993 roku, po usunięciu z poprzedniej jurysdykcji, ogłosił swoje przejście do niekanonicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego, gdzie zorganizował parafię przy soborze Objawienia Pańskiego w Nogińsku.
W 1994 roku, podczas soboru św. Włodzimierza w Kijowie, został konsekrowany na biskupa dniepropetrowskiego i zaporoskiego. W tym samym roku przeniesiono go na katedrę bogorodzką, obejmującą struktury Patriarchatu Kijowskiego w Rosji. W 1995 roku otrzymał tytuł arcybiskupa, a w 1996 roku ponownie objął katedrę dniepropetrowską, pozostając ordynariuszem eparchii bogorodzkiej. W 1996 roku, bez zgody Patriarchatu Kijowskiego, przeprowadził w soborze Objawienia Pańskiego w Nogińsku „koronację cara Mikołaja III” – samozwańca Nikołaja Dalskiego, który twierdził, że jest synem cudem uratowanego z egzekucji ostatnich Romanowów carewicza Aleksego.
W 2002 roku Adriana uhonorowano godnością metropolity. Siedem lat później został przeniesiony na katedrę krzyworoską i nikopolską, jednak w 2011 roku został usunięty z tej katedry, zachowując jedynie tytuł metropolity bogorodzkiego.
W 2007 roku otrzymał od prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenki Order „Za zasługi” III stopnia.
Przypisy
Bibliografia
Biogram na stronie Kościoła