Adrian Severin (urodzony 28 marca 1954 roku w Bukareszcie) to rumuński polityk, wykładowca akademicki, były wicepremier oraz minister, a także poseł do Parlamentu Europejskiego w VI i VII kadencji.
Życiorys
Severin z wykształcenia jest prawnikiem. Poświęcił się pracy naukowej, a w 1999 roku objął stanowisko wykładowcy na Universitatea Titu Maiorescu w Bukareszcie. W połowie lat 80. zaangażował się w działalność w stowarzyszeniach prawniczych, pracując w krajowych oraz międzynarodowych trybunałach arbitrażowych przy izbach handlowych, w tym w Słowenii i na Malcie.
Był członkiem Frontu Ocalenia Narodowego, a następnie dołączył do Partii Demokratycznej, którą opuścił w 1999 roku, angażując się w działalność Partii Socjaldemokratycznej. W 2000 roku został koordynatorem instytutu studiów socjaldemokratycznych.
W latach 1990–2007 był posłem do rumuńskiej Izby Deputowanych. Reprezentował krajowy parlament w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy, gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego w latach 1995–1996 i ponownie w okresie 2003–2006. Ponadto, przez kilka lat kierował Zgromadzeniem Parlamentarnym Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. W trakcie swojej kariery kilka razy zajmował stanowiska w administracji rządowej, w tym był wicepremierem oraz ministrem ds. stosunków z parlamentem (od 1990 do 1991), a także przez rok przewodniczącym agencji ds. prywatyzacji i rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw. Ponownie wchodził w skład rządu w latach 1996–1997, pełniąc funkcję wicepremiera oraz ministra spraw zagranicznych.
Od 2005 roku był obserwatorem w Parlamencie Europejskim. 1 stycznia 2007 roku objął mandat eurodeputowanego, który utrzymał w wyborach w tym samym roku. W 2009 roku skutecznie ubiegał się o reelekcję. W VII kadencji został wiceprzewodniczącym nowej grupy Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów oraz członkiem Komisji Spraw Zagranicznych.
W 2011 roku dziennikarze gazety The Sunday Times przeprowadzili prowokację dziennikarską, oferując eurodeputowanym korzyści majątkowe do 100 tys. euro rocznie w zamian za wspieranie w Europarlamencie poprawek korzystnych dla ich fikcyjnego przedsiębiorstwa finansowego. Adrian Severin był jednym z tych, którzy zgodzili się na taką współpracę, informując kontrahenta o zgłoszeniu poprawki i wystawiając za to rachunek. Po ujawnieniu sprawy, w tym nagrań, oświadczył, że zgoda dotyczyła jedynie usług konsultingowych.
Przypisy
Bibliografia
Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-03-24].