Adrian Frutiger

Adrian Frutiger

Adrian Frutiger (24 maja 1928, Unterseen – 10 września 2015, Bremgarten bei Bern) był szwajcarskim typografem, artystą graficznym oraz uznawanym na całym świecie ekspertem w dziedzinie komunikacji wizualnej. Jest autorem wielu publikacji dotyczących typografii i semiografii.

Swoje pierwsze kroki w nauce grafiki i liternictwa stawiał od 1948 roku w Kunstgewerbeschule w Zurychu. W 1952 roku przeniósł się do Paryża, gdzie rozpoczął pracę jako projektant w firmie Deberny & Peignot. Najbardziej znany jest z projektu bezszeryfowej antykwy Univers, która powstała w 1957 roku.

Frutiger zdobył wiele nagród, zarówno w Szwajcarii, jak i Francji, a także na arenie międzynarodowej. Wśród wyróżnień znajduje się Nagroda Gutenberga przyznana przez miasto Moguncję w 1986 roku. W 1996 roku, Senat Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie uhonorował go doktoratem honoris causa.

Kroje pisma

Frutiger (1975)

Ten bezszeryfowy font został opracowany w latach 1968–1976 (premiera miała miejsce w 1975 roku) jako bardziej czytelna wersja Univers tego samego autora. Został pierwotnie stworzony z myślą o porcie lotniczym Paryż-Roissy-Charles de Gaulle; w 1976 roku odlewnia Stempel (aktualnie część Linotype) wydała dodatkowe odmiany tego kroju, również autorstwa Frutigera.

Czcionka ta jest dostępna poprzez Adobe Systems oraz Bitstream (jako Humanist 777).

Pozostałe

Do najważniejszych krojów pisma stworzonych przez Frutigera należą:

  • Ondine (1954)
  • President (1954)
  • Meridien (1955)
  • Egyptienne (1956)
  • Univers (1957)
  • Apollo (1962)
  • Serifa (1967)
  • OCR-B (1968)
  • Iridium (1975)
  • Frutiger (stworzony w 1975 dla Lotniska im. Charles’a de Gaulle’a, wydany przez Linotype w 1976)
  • Glypha (1977)
  • Icone (1980)
  • Breughel (1982)
  • Versailles (1982)
  • Linotype Centennial (1986)
  • Avenir (1988)
  • Westside (1989)
  • Herculanum (1990)
  • Vectora (1990)
  • Linotype Didot (1991)
  • Pompeijana (1992)
  • Rusticana (1993)
  • Frutiger Stones (1998)
  • Frutiger Symbols (1998)
  • Linotype Univers (1999)
  • Frutiger Next (2000)
  • Nami (2006)
  • Frutiger Arabic (2007)
  • Frutiger Serif (2008)
  • Neue Frutiger (2009)

Wybrana bibliografia

Erich Alb (Ed.): Adrian Frutiger – Formen und Gegenformen/Forms and Counterforms, Syndor Press 1998; Niggli: ISBN 3-7212-0440-9

Adrian Frutiger: Ein Leben für die Schrift, Schlaefli & Maurer 2003, ISBN 3-85884-015-7

Adrian Frutiger, Horst Heiderhoff: Der Mensch und seine Zeichen, Marixverlag 2004, ISBN 3-937715-63-0

Adrian Frutiger: Nachdenken über Zeichen und Schrift, Haupt 2005, ISBN 3-258-06811-9

Anne Cuneo: Adrian Frutiger – Schriftengestalter, DVD 2005, EAN 7611372200269, ISAN 0000-0000-D4FB-0000-F

Adrian Frutiger: Symbole. Geheimnisvolle Bilder-Schriften, Zeichen, Signale, Labyrinthe, Heraldik, Haupt 2008, ISBN 3-258-07323-6

Schweiz. Stiftung Schrift und Typographie, Heidrun Osterer, Philipp Stamm (Eds.): Adrian Frutiger – Typefaces. The Complete Works, Birkhäuser 2009, ISBN 978-3-7643-8581-1

Adrian Frutiger – Der Mann von Schwarz und Weiss. artfilm.ch. [archiwizowane z tego adresu (2015-09-23)]., DVD Artfilm 2005, ISBN 3-7225-0049-4, EAN 9783722500492, ISAN 0000-0001-83B9-0000-W

Anja Bodmer und Jürg Brühlmann: Read Me – mit Adrian Frutiger durch die Welt der Zeichen und Buchstaben, Hochparterre Bücher AG, 2008, ISBN 978-3-909928-09-5

Bibliografia w języku polskim

Adrian Frutiger: Człowiek i jego znaki, tł. Czesława Tomaszewska, Do/Optima, Warszawa 2005, wyd. 2, ISBN 83-85586-14-8

Adrian Frutiger: Człowiek i jego znaki, tł. Czesława Tomaszewska, d2d.pl, Kraków 2010, wyd. 3 poprawione, ISBN 978-83-927308-3-5