Adrian Fortescue
Adrian Fortescue (urodzony około 1480 roku w Hertfordshire, zmarł 9 lipca 1539 roku w więzieniu Tower) był błogosławionym katolickim, angielskim męczennikiem oraz kawalerem maltańskim.
Pochodził z rodziny, która miała korzenie sięgające wybawcy Wilhelma Zdobywcy spod Hastings, co przyczyniło się do nadania mu przydomka Le Fortescue oraz dewizy Forte scutum salus ductum. Jego matka była spokrewniona z Anną Boleyn. Był dwukrotnie żonaty i miał siedmioro dzieci. Brał udział w wojnach z Francją, walcząc w bitwie pod Guinegate oraz w 1522 roku w Pikardii. Dziesięć lat później dołączył do zakonu kawalerów maltańskich. Mimo swoich osiągnięć, po wydaniu Aktu Supremacji stracił przychylność króla Henryka VIII i dwukrotnie odbywał karę aresztu, w 1534 i 1539 roku. W trakcie drugiego aresztowania został zatrzymany wraz z grupą, w której byli m.in. Thomas Dingley oraz bł. Małgorzata Pole, matka kardynała Reginalda Pole’a. Został osądzony i skazany na śmierć za odmowę uznania zwierzchności króla nad Kościołem. Zginął przez ścięcie, razem z Dingleyem.
Beatyfikację przeprowadził papież Leon XIII 13 maja 1895 roku, razem z innymi współtowarzyszami męczeństwa.
Wspomnienie o nim obchodzone jest w dniu jego urodzin (9 lipca), a wśród dominikanów dzień wcześniej.
Przypisy
Bibliografia
- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 43/44. ISBN 83-7097-271-3.
- Morris John: The Venerable Sir Adrian Fortescue, knight of the bath, knight of St. John, martyr. London: Burns and Oates, 1887. Brak numerów stron w książce.