Adrian Baltazar van Flodorf (urodzony około 1580, zmarły w 1656) był niderlandzkim generałem oraz najemnikiem.
Życiorys
Urodził się około 1580 roku w rodzinie barona Willema van Flodorfa. Po jego śmierci w 1603 roku, Adrian odziedziczył zarówno tytuł, jak i majątek ziemski.
Rozpoczął podróże po Europie, odwiedzając między innymi Niemcy, Szwajcarię oraz Włochy. W trakcie pobytu we Włoszech zlecił włoskiemu architektowi Vincenzo Scamozziemu przebudowę zamku Well.
W 1611 roku, podczas międzynarodowego konfliktu dotyczącego sukcesji w księstwie Jülich-Kleve-Berg, służył w armii elektora brandenburskiego, gdzie awansował na stopień pułkownika. W następnym roku uzyskał zwolnienie ze służby w Brandenburgii i rozpoczął formowanie oddziału liczącego 90 osób, który miał wyruszyć do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego; Rosję opuścił w 1612 roku.
Latem 1614 roku został doradcą króla Szwecji, Gustawa Adolfa, w zakresie inżynierii wojskowej oraz artylerii. W 1630 roku objął stanowisko generała-kwatermistrza armii szwedzkiej i służył królowi aż do jego śmierci pod Lützen w 1632 roku. W trakcie służby w armii szwedzkiej przeprowadzał również wyprawy badawcze do Ingrii i sporządzał jej mapy. Był także kartografem w czasie holenderskiej kolonizacji Ameryki Północnej.
W czasie wojny trzydziestoletniej był doradcą Ernesta Mansfelda, dowódcy wojsk protestanckich.
Zmarł w 1656 roku.
Bibliografia
Adrian Flodorf i spółka [w:] Mówią wieki nr 08/09 (595)