Adrian Karpowicz Denisow
Adrian Karpowicz Denisow (ros. Андриан Карпович Денисов, ur. 1763, zm. 1841) był rosyjskim generałem porucznikiem.
Był bratanek Fiodora Denisowa. Swoje edukacyjne kroki stawiał w Petersburgu od 1775 roku. W 1780 roku otrzymał awans na stopień porucznika.
Denisow uczestniczył w wojnie z Turcją w latach 1787–1792, a w 1790 roku zyskał uznanie podczas zdobywania Izmaiła przez wojska rosyjskie. W 1792 roku brał udział w konflikcie z Polską, a w 1794 roku w tłumieniu powstania kościuszkowskiego. Uciekając przed polskimi oddziałami, złączył się z armią króla pruskiego Fryderyka Wilhelma. Jednostki pod jego dowództwem wzięły udział w bitwie pod Szczekocinami, gdzie doznały porażki, zdominowane przez piętnastotysięczny korpus generała Tadeusza Kościuszki, głównie za sprawą wojsk pruskich. W bitwie pod Maciejowicami został kilkakrotnie ranny.
W 1796 roku brał udział w kampanii w Persji, a w 1799 roku walczył w kampanii włoskiej i szwajcarskiej, prowadzonej przez Suworowa przeciwko Napoleonowi I Bonaparte. W 1807 roku ponownie zaangażował się w walki przeciwko Napoleonowi. Brał także udział w wojnie z Turcją w latach 1806–1812. W 1818 roku został mianowany dowódcą wojsk Kozaków Dońskich. Otrzymał liczne odznaczenia, w tym Order Świętego Jerzego IV klasy, Order Świętego Włodzimierza II i IV klasy, Order Świętej Anny I klasy, Order Czarnego Orła, Order Pour le Mérite oraz został nagrodzony złotą szablą.
== Linki zewnętrzne ==
[1]
[2]
== Przypisy ==