Adriaen van de Velde (urodzony 30 listopada 1636 w Amsterdamie, zmarły 21 stycznia 1672 tamże) był holenderskim malarzem i poetą.
Życiorys
Był synem Willema, znanego jako starszy, oraz bratem Willema, zwanego młodszym. Początkowo uczył się malarstwa w pracowni swojego ojca, a później kontynuował naukę pod okiem Jana Wijnantsa oraz Philipsa Wouwermana. Van de Velde pełnił rolę malarza nadwornego rodziny Orańskiej.
Jego twórczość obejmowała malowanie polowań, krajobrazów z zwierzętami domowymi, scenek zimowych, a także widoków miast i wsi. Tworzył również sztafaże do obrazów takich artystów jak Ruisdael, Hobbema czy Hackaert. Jego pejzaże, na początku przedstawiające zwierzęta w stylu holenderskim, z czasem zaczęły ewoluować w kierunku stylu włoskiego. Dzieła van de Velde są głównie przechowywane w Anglii, a także w Berlinie, Dreźnie, Hadze i Amsterdamie. W sztuce holenderskiej istotne miejsce zajmują jego akwaforty, z których stworzył 25.
Wśród jego najważniejszych dzieł znajdują się: Małe gospodarstwo (1661), Zwiastowanie (1667) oraz Zamarznięty kanał (1668).
Przypisy
Bibliografia
Robert R. Genaille (red.), Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 207.
Maciej Monkiewicz, Esaias van de Velde, [w:] Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba, Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydaw. Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-221-0686-6.