Adriaen Cornelisz. Beeldemaker

Adriaen Cornelisz. Beeldemaker (ur. 1618 w Rotterdamie, zm. 1709 w Hadze) był holenderskim malarzem barokowym.

Życiorys

Najwcześniejsze dane dotyczące artysty pochodzą z 1649 roku, kiedy to zawarł małżeństwo w Rotterdamie. W następnym roku dołączył do gildii św. Łukasza w Lejdzie, gdzie pracował do 1651 roku oraz w latach 1654–1655, 1665–1668 i 1673–1675. W okresie 1656–1662 mieszkał w Dortrechcie, a w 1676 roku osiedlił się w Hadze, gdzie kontynuował swoją twórczość aż do swojej śmierci. Miał dwóch synów: François i Cornelisa, którzy również zostali malarzami.

Adriaen Cornelisz był stosunkowo mało znanym twórcą. Arnold Houbraken nie uwzględnił go w swojej obszernej pracy biograficznej De groote Schouburgh der Nederlantsche Konstschilders en Schilderessen, a Jan van Gool mylnie nadał mu imię Johannes, co przyczyniło się do jego wielowiekowego zapomnienia. Dopiero w 1926 roku artysta został ponownie zidentyfikowany.

Specjalizował się głównie w obrazach rodzajowych oraz myśliwskich, a także stworzył kilka portretów. Na swoich dziełach początkowo sygnował się monogramem AC, a po 1670 roku jako A. Beeldemaker.

Przypisywane prace

Kobieta obskubująca kaczora – lata 50. XVII w., 37,5 × 35 cm, Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Myśliwy – 1653, olej na płótnie, 185,5 × 224 cm, Rijksmuseum w Amsterdamie

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Bożena Steinborn: Katalog zbiorów malarstwa niderlandzkiego. Wrocław: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2006. ISBN 83-86766-28-X.