Adres prywatny
Adres prywatny to adres IP przypisywany urządzeniom podłączonym do lokalnej sieci (LAN). Wykorzystanie adresów prywatnych w sieci lokalnej jest niezwykle istotne, ponieważ korzystanie z adresu publicznego może prowadzić do zatarcia niektórych adresów w Internecie. Adresy IP są unikalne, co eliminuje ryzyko wystąpienia konfliktów adresowych. Adresy prywatne IP nie są routowalne w Internecie, co oznacza, że routery odrzucają przychodzące pakiety z prywatnymi adresami IP.
Aby uzyskać dostęp do Internetu z prywatnych adresów IP, konieczne jest zastosowanie NAT.
IPv4
Na prośbę IETF, IANA zarezerwowała pewne pule adresów do użytku prywatnego, co zostało opisane w RFC 1918 ↓:
W obrębie sieci wewnętrznej można tworzyć podsiecze. Na przykład w sieci o adresie 192.168.0.0/16 możliwe jest utworzenie 256 podsieci przy zastosowaniu 24-bitowej maski, takich jak 192.168.0.0/24, 192.168.1.0/24, …, 192.168.255.0/24. W każdej z tych podsieci dostępnych będzie 256 adresów.
Należy także pamiętać, że w danej podsieci można podłączyć N-2 interfejsów (np. komputerów), gdzie N oznacza liczbę możliwych adresów w sieci. Wynika to z faktu, że pierwszy adres (np. 192.168.0.0/16) to adres sieci, a ostatni (192.168.255.255/16) to adres rozgłoszeniowy tej sieci.
Zobacz też
- Protokół internetowy IPv4
- Podsieć
Bibliografia
Karol Krysiak: Sieci komputerowe. Kompendium. Gliwice: Helion, 2003. ISBN 83-7197-942-8. (pol.). Brak numerów stron w książce.
Y.Y. Rekhter i inni, Address Allocation for Private Internets, BCP 5, RFC 1918, IETF, luty 1996, DOI: 10.17487/RFC1918, ISSN 2070-1721, OCLC 943595667 (ang.).