Adranus – Bóg Ognia w Mitologii Rzymskiej
Adranus lub Adranos (gr. Αδρανός) to postać w mitologii rzymskiej, która była bogiem ognia czczonym na Sycylij przez jej rdzennych mieszkańców, znanych jako Sykulowie.
Cześć oddawano mu przede wszystkim w rejonie miasta Adrano (starożytne Adranus), w pobliżu wulkanu Etna. Przypuszcza się, że Adranus zamieszkiwał pod tym wulkanem, zanim został stamtąd wypędzony przez Hefajstosa (znanego także jako Wulkan). Jego poświęconym zwierzęciem był prawdopodobnie pies, co potwierdza wzmianka u Klaudiusza Eliana o tysiącu świętych psów, które były hodowane w pobliżu jego świątyni. W mitologii za jego kochankę uznawana była nimfa Talia; według jednej z wersji mitu, para ta była rodzicami Palików, chociaż w innych opowieściach uchodzą oni za synów Zeusa.
Niektórzy badacze dostrzegają możliwe podobieństwa pomiędzy Adranusem a perskim bóstwem Adarem oraz fenickim Adramelechem; obaj są ściśle związani z ogniem i słońcem.
Przypisy