Adoracja tygodniowa

Adoracja tygodniowa

Adoracja tygodniowa to forma cotygodniowego nabożeństwa, które odbywa się w niektórych kościołach oraz kaplicach mariawickich. Polega ona na indywidualnej lub wspólnotowej adoracji Przenajświętszego Sakramentu.

Wiele parafii Kościoła Starokatolickiego Mariawitów oraz Kościoła Katolickiego Mariawitów wyznacza jeden dzień w tygodniu na wspólnotową lub osobistą adorację eucharystyczną. Najczęściej adoracja tygodniowa ma miejsce w czwartek, co jest nawiązaniem do ustanowienia Sakramentu Eucharystii przez Chrystusa w Wieczerniku.

Adoracja tygodniowa stanowi uzupełnienie oraz pogłębienie duchowości eucharystycznej, która jest obecna w praktyce miesięcznej adoracji. W odróżnieniu od niej, nie obowiązuje sztywny schemat, a jej forma dostosowywana jest do specyfiki konkretnej parafii oraz osób prowadzących.

W większych parafiach adoracja ma charakter indywidualnej modlitwy, gdzie wierni zmieniają się co godzinę. Zaczyna się od porannej Mszy Świętej, a kończy wspólnym wieczornym nabożeństwem, na przykład Nieszporami o Przenajświętszym Sakramencie.

W niektórych parafiach adoracja ma formę godzinnego nabożeństwa z wystawieniem Przenajświętszego Sakramentu, często łączonego z okresowymi nabożeństwami, takimi jak nabożeństwo majowe, czerwcowe, Droga Krzyżowa czy Różaniec Święty. W trakcie tygodniowej adoracji można również usłyszeć czytania fragmentów Pisma Świętego, Dzieła Wielkiego Miłosierdzia oraz inne rozważania o tematyce religijnej. Czasami odbywa się także konferencja na temat duchowości, wygłoszona przez kapłana lub diakona. Podczas nabożeństwa wierni odmawiają modlitwy oraz rozważania, które są przeplatane litaniami, koronkami i pieśniami. Mogą również występować chwile ciszy, przeznaczone na osobistą refleksję lub modlitwę spontaniczną. Kluczowym elementem adoracji jest koronka do Miłosierdzia Bożego, stworzona, według tradycji mariawickiej, przez św. Marię Franciszkę Kozłowską. Na zakończenie nabożeństwa wierni mają możliwość przystąpienia do Komunii Świętej, która poprzedzona jest odmówieniem formuły spowiedzi powszechnej. Wspólnym celem adoracji jest uwielbienie, dziękczynienie, wynagrodzenie oraz ubłaganie Pana Jezusa obecnego w Eucharystii.

== Przypisy ==

Tomasz Dariusz Mames: Mysteria Mysticorum. Kraków: NOMOS, 2009, s. 120–121. ISBN 978-83-60490-89-1.