Adoracja Najświętszego Sakramentu
Adoracja Najświętszego Sakramentu (pochodząca z łaciny – adoratio, co oznacza oddawanie czci i uwielbienie) w tradycji katolickiej (a także w nurcie anglokatolickim w anglikanizmie) polega na oddawaniu czci Bogu, który zgodnie z nauczaniem Kościoła jest obecny w Najświętszym Sakramencie, wystawionym w monstrancji, znajdującym się w odkrytej puszce lub w tabernakulum.
Adoracja a inne rodzaje czci
W kontekście religijnym adoracja nie jest przyznawana świętym, relikwiom ani przedmiotom. W polskim języku pojawia się termin „adoracja” w odniesieniu do krzyża, co ma miejsce w Wielki Piątek, kiedy to wierni podchodzą do krzyża i go całują, oddając mu w ten sposób cześć. Jednakże, nie jest to ta sama forma czci jak ta, jaką oddaje się Najświętszemu Sakramentowi (zgodnie z prawem kanonicznym, wobec Najświętszego Sakramentu należy uklęknąć, podczas gdy przy krzyżu wystarczy skłonić głowę).
W języku angielskim rozróżnia się:
- adoration – odnosi się do Boga;
- veneration – cześć oddawana przedmiotom i świętym, na przykład cześć oddawana krzyżowi w Wielki Piątek nazywana jest Veneration of the Cross.
Adoracja w religii mariawickiej
W mariawityzmie adoracja Przenajświętszego Sakramentu ma szczególne znaczenie:
- każdy mariawita jest zobowiązany do odprawienia adoracji eucharystycznej co najmniej raz w miesiącu;
- osoby zakonne powinny praktykować ją codziennie.
W Kościołach tej tradycji rozwinęły się różne formy adoracji:
- adoracja miesięczna;
- adoracja tygodniowa;
- adoracja całodobowa;
- adoracja młodzieżowa.
Linki zewnętrzne
Informacje na temat adoracji Najświętszego Sakramentu można znaleźć na stronach opoka.org.pl.
Adoracja Najświętszego Sakramentu i Krzyża Świętego dostępna na stronie angelus.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].