Adopcja serca
Adopcja serca (znana również jako Adopcja na odległość lub Adopcja Miłości) to forma wsparcia dla ubogich dzieci, zazwyczaj z krajów Trzeciego Świata. Celem tej inicjatywy jest stworzenie partnerstwa pomiędzy dziećmi a darczyńcami, którymi mogą być rodziny, osoby prywatne czy grupy, takie jak wspólnoty parafialne, grupy duszpasterskie czy klasy szkolne. Darczyńcy, będący osobami fizycznymi lub firmami, zobowiązują się do wspierania konkretnego dziecka lub dzieci poprzez regularne, comiesięczne wpłaty, które zazwyczaj wynoszą od 15 do 20 dolarów. Środki te są przeznaczane na wyżywienie, odzież, edukację, opiekę zdrowotną oraz inne potrzeby. W większości przypadków są to sieroty, które są wychowywane przez dalszą rodzinę lub nieznajomych, często wdowy, które nie mają możliwości zapewnienia dzieciom edukacji bez wsparcia finansowego z Europy lub Ameryki. Adopcja serca obejmuje również dzieci, które doświadczyły trudnych sytuacji życiowych, takich jak dzieci osób z trądem czy ofiary tsunami.
Warunki i zasady adopcji
Wspierające wpłaty obowiązują przez minimum rok. W przypadku, gdy darczyńca zadeklaruje pomoc w kwocie niższej niż koszt utrzymania jednego dziecka, to dziecko może mieć więcej niż jednego „rodzica adopcyjnego”. Głównym celem tej inicjatywy jest poprawa warunków rozwoju oraz polepszenie startu w życiu dla sierot i bardzo ubogich dzieci w krajach Trzeciego Świata. Rodzice adopcyjni nie mają bezpośredniego kontaktu z dziećmi, jednak zazwyczaj istnieje możliwość wymiany korespondencji, co odbywa się za pośrednictwem organizacji zajmujących się adopcją na odległość.
Organizacje w Polsce
W Polsce tą formą pomocy zajmują się różne organizacje katolickie, w tym Ruch Solidarności z Ubogimi Trzeciego Świata „Maitri”, który obejmuje takie podmioty jak Stowarzyszenie Ruchu MAITRI w Gdańsku, Stowarzyszenie Adopcji Serca Maitri w Bytomiu oraz Stowarzyszenie Wymiany i Pojednania w Warszawie. Również zakony, takie jak księża pallotyni, salezjanie oraz siostry karmelitanki, a także instytuty świeckie, jak Sekretariat Misyjny Jeevodaya, który należy do Instytutu Prymasa Wyszyńskiego, oraz organizacje kościelne, takie jak Caritas, angażują się w tę inicjatywę. Wśród stowarzyszeń warto wymienić Salezjański Wolontariat Misyjny „Młodzi Światu” oraz fundację „Dzieci Afryki”. Organizacje te wspierają dzieci m.in. z Rwandy, Burundi, Demokratycznej Republiki Konga, Kamerunu, Sudanu, Boliwii, Indii, Sri Lanki, Indonezji, Tajlandii oraz Tanzanii.
Wypowiedź Jana Pawła II
Jan Paweł II w swoim dokumencie Evangelium Vitae stwierdził: „Szczególnie wymownym znakiem solidarności między rodzinami jest adopcja. Wśród różnych form adopcji warto zalecić także adopcję na odległość. Ten typ adopcji nie łączy się z koniecznością wyrwania dzieci z naturalnego środowiska”.
Coraz więcej osób angażuje się w społeczność „rodziców adopcyjnych na odległość”. Dla dzieci to jedyna szansa na ucieczkę z ubóstwa, a dla wspierających to ogromna radość z możliwości niesienia pomocy.
== Przypisy ==