Adolpho Washington

Adolpho Washington (ur. 6 września 1967 w West Monroe) to amerykański bokser, który zdobył tytuł mistrza świata federacji IBF w wadze junior ciężkiej.

Profesjonalna kariera

Debiut zawodowy miał miejsce 7 marca 1989 roku w wadze półciężkiej, gdzie pokonał Phila Scotta. Jego pierwsza porażka miała miejsce 28 listopada 1990 roku, kiedy przegrał z Kevinem Casimierem na niejednogłośną decyzję sędziów. W rewanżu, który odbył się niecały rok później, odniósł zwycięstwo. 16 stycznia 1993 roku pokonał na punkty Drake’a Thadziego, a następnie stanął do walki z mistrzem federacji WBA, Virgilem Hillem, ulegając mu przez techniczną decyzję. W momencie przerwania pojedynku, Hill prowadził zdecydowanie na kartach sędziów. Po dwóch zwycięskich walkach, Washington postanowił przejść do wyższej kategorii wagowej.

Waga junior ciężka

W tej wadze zadebiutował 10 października 1993 roku, pokonując przez TKO w szóstej rundzie Irana Barkleya. Cztery miesiące później, w kolejnym pojedynku, wygrał z Dale Jacksonem, zdobywając wakujący pas NABF. 14 lipca 1994 roku zremisował w walce z broniącym pasa WBC Ancaletem Wambą, a pięć miesięcy później pokonał Nigeryjczyka Davida Izeqwire, odbierając mu pas IBO. 17 marca 1995 roku stoczył pojedynek z Orlinem Norrisem, przegrywając po zaciętej walce jednogłośną decyzją; stawką były pasy WBA bronione przez Norrisa. Po jednej zwycięskiej walce, 31 sierpnia 1996 roku, pokonał Torstena Maya, zdobywając wakujący pas IBF, który stracił dziesięć miesięcy później w pierwszej obronie, przegrywając z Uriahem Grantem na decyzję większości. Po utracie tytułu przegrał w kolejnym starciu z Arthurem Williamsem, gdzie stawką był pas USBA, a pięć miesięcy później ponownie zmierzył się z Orlinem Norrisem, ulegając mu jednogłośnie na punkty. 5 czerwca 1999 roku, w drugim pojedynku z Torstenem Mayem, przegrał przez techniczną decyzję w dziewiątej rundzie, gdy walka została przerwana z powodu powiększającego się rozcięcia powstałego przy zderzeniu głowami w drugiej rundzie. W kolejnej walce, w której jego przeciwnikiem był James Toney, przegrał po raz pierwszy przez techniczny nokaut, gdy pojedynek został przerwany z powodu dużego krwotoku z nosa. 20 lipca 2001 roku przegrał jednogłośną decyzją z Wasilijem Żyrowem, a dwa miesiące później, w swojej ostatniej walce, odniósł zwycięstwo nad Mike’em Peakiem.