Adolphe Abraham Samuel
Adolphe Abraham Samuel (urodzony 11 lipca 1824 w Liège, zmarły 11 września 1898 w Gandawie) był belgijskim kompozytorem oraz krytykiem muzycznym.
Życiorys
Otrzymał wykształcenie w konserwatoriach w Liège oraz Brukseli. W 1845 roku zdobył belgijską nagrodę Prix de Rome za kantatę Vendetta. Jego podróże prowadziły go do Pragi i Wiednia, gdzie kształcił się pod okiem Felixa Mendelssohna w Lipsku oraz Giacomo Meyerbeera w Dreznie i Berlinie. W latach 1850-1870 uczył harmonii w konserwatorium w Brukseli. W 1865 roku zainicjował cykl koncertów Concerts Populaires de Musique Classique. W 1871 roku objął stanowisko dyrektora konserwatorium w Gandawie.
Jego twórczość osadzona jest w nurcie romantyzmu w muzyce. Skomponował m.in. sześć symfonii, Koncert na klarnet i orkiestrę (1841), poemat symfoniczny Roland à Roncevaux (1850), oratorium Amor lex aeterna (1852), symfonię Christus na chór, orkiestrę i organy (1894), Mszę d-moll na głosy i orkiestrę (1897), oraz opery Giovanni da Procida (1848), Madeleine (1849) i L’heure de la retraite (1854). Opublikował również prace takie jak Cours d’accompagnament de la basse chifrée (Bruksela 1849), Cours d’harmonie pratique (Bruksela 1861) oraz Livre de lecture musicale (Paryż 1886).
Jego synem był Eugène Samuel-Holeman.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Adolphe Samuel – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project.
