Adolphe Artz (urodzony 18 grudnia 1837 w Hadze, zmarł 8 listopada 1890 tamże) był holenderskim malarzem oraz kolekcjonerem, reprezentującym szkołę haską.
Życiorys
W latach 1855–1864 kształcił się w amsterdamskiej Akademii, gdzie nawiązał przyjaźń z Jozefem Israëlsem. Prace Israëlsa, ukazujące życie rybaków, miały duży wpływ na jego twórczość. W okresie 1866–1874 mieszkał w Paryżu, gdzie w swoim studiu, oprócz kontynuacji tematyki rybackiej, realizował kompozycje rodzajowe oraz inspirował się sztuką japońską. W Paryżu utrzymywał bliskie relacje z Jacobem Marisem i Frederikiem Kaemmererem. W 1874 roku powrócił do Hagi, gdzie został członkiem Hollandsche Teekenmaatschappij. W 1879 roku otrzymał Kawalerię Orderu Korony Dębowej z rąk Wilhelma III Holenderskiego. W 1889 roku zasiadał w jury Światowej Wystawy w Paryżu.
Wybrane prace
- Powrót stada, 1865
- Przy babci, 1883
- W sierocińcu w Katwijk-Binnen, 1870–1890
Przypisy
Bibliografia
Robert Genaille: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6. Brak numerów stron w książce.