Adolph Wilhelm Hermann Kolbe
Adolph Wilhelm Hermann Kolbe (urodzony 27 września 1818 w Elliehausen, obecnie część Getyngi, zmarły 25 listopada 1884 w Lipsku), znany zazwyczaj jako Hermann Kolbe, był niemieckim chemikiem-organikiem.
Studiował chemię na Uniwersytecie w Getyndze pod kierunkiem Friedricha Wöhlera. W 1843 roku uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie w Marburgu, gdzie jego promotorem był Robert Bunsen. W 1845 roku rozpoczął pracę w Londynie jako asystent Lyona Playfaira. W 1851 roku objął stanowisko profesora na Uniwersytecie w Marburgu, a w 1861 roku przeniósł się na Uniwersytet w Lipsku.
Kolbe określił wartościowość wielu pierwiastków. Jako pierwszy przeprowadził syntezę kwasu octowego z pierwiastków oraz kwasu salicylowego z fenolu (reakcja Kolbego). Opracował metodę uzyskiwania węglowodorów nasyconych poprzez elektrolizę wodnych roztworów kwasów tłuszczowych oraz technikę przekształcania alkoholi w kwasy organiczne. W 1872 roku został odznaczony Orderem Maksymiliana.
Wybrane publikacje książkowe
- 1854 – Organischen Chemie,
- 1865 – Das chemische Laboratorium, Universität Marburg,
- 1871 – Moden der modernen Chemie,
- 1884 – A Short Text-book of Inorganic Chemistry.
Przypisy