Adolph Eduard Grube

Adolph Eduard Grube (urodzony 18 maja 1812 roku w Królewcu, zmarły 23 czerwca 1880 roku we Wrocławiu) był niemieckim zoologiem oraz nauczycielem akademickim, który pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Wrocławskiego.

W rodzinnym mieście ukończył Collegium Fridericianum, a następnie studiował na lokalnym uniwersytecie, gdzie zdobył doktorat w 1834 roku, habilitację w 1837 roku oraz tytuł profesora nadzwyczajnego w 1843 roku. Od 1844 roku był profesorem na Uniwersytecie Dorpackim, a w 1856 roku przeniósł się na podobne stanowisko na Uniwersytet Wrocławski, gdzie pracował aż do swojej śmierci. W Wrocławiu, oprócz obowiązków wykładowcy, przez cały czas pełnił również rolę dyrektora Muzeum Zoologicznego, znacząco rozwijając zasoby muzealne, w tym eksponaty przywiezione z licznych podróży badawczych nad Morze Śródziemne, Adriatyk i Atlantyk. Dodatkowo, w latach akademickich 1859/60 oraz 1879/1880 był dziekanem Wydziału Filozoficznego UWr, a w 1863 roku został wybrany na roczną kadencję rektora wrocławskiej uczelni.

Grube specjalizował się w badaniach nad bezkręgowcami, szczególnie wieloszczetami. Odkrył ponad 800 wcześniej nieznanych gatunków i opublikował ponad 100 prac naukowych. W 1841 roku został wybrany na członka Leopoldiny, a także był członkiem korespondentem rosyjskiej Cesarskiej Akademii Nauk, a także członkiem Gesellschaft Deutscher Naturforscher und Ärzte oraz Śląskiego Towarzystwa Kultury Ojczystej. Jego nazwiskiem nazwano liścionoga Chirocephalus grubei.

Jednym z jego uczniów był polski przyrodnik Benedykt Dybowski. Po tym jak Dybowski został skazany na śmierć przez władze carskie za udział w powstaniu styczniowym, prof. Grube interweniował u niemieckiego cesarza, co doprowadziło do zmiany wyroku Dybowskiego na zesłanie na Bajkał.

A. Grube był żonaty z Polką, Józefiną Schäfer, z którą miał syna Oskara, który był sądzony za pomoc powstańcom styczniowym.

Wybrane prace Grubego

1850. „Die Familien der Anneliden”. Archiv für Naturgeschichte Berlin, 16(1): 249–364
1866. „Beschreibungen neuer von der Novara-Expedition mitgebrachter Anneliden und einer neuen landplanarie”. Verhandlungen der kaiserlich-königlichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien 16: 173–184.
1866. „Eine neue Annelida, zunächst einer nordischen, in der Nähe der Ophelien und Scalibregmen zu stellenden Annelide, Euzonus arcticus”. Jahresbericht der Schlesischen Gesellschaft für vaterländische Kultur 43: 64–65.
1866. „Neue Anneliden aus den Gattungen Eunice, Hesione, Lamprophaes, und Travisia”. Jahresbericht der Schlesischen Gesellschaft für vaterländische Kultur 44: 64-66.
1866. „Resultate einer Revision der Euniceen”. Jahresbericht der Schlesischen Gesellschaft für vaterländische Kultur 44: 66–68.
1872. „Über die Gattung Lycastis und ein paar neue Arten derselben”. Jahres-Bericht Schleis. Gesell. 49:47–48.

Przypisy

Bibliografia

Syniawa M. 2000: Grube Adolph Eduard (1812-1880). Ekspert w dziedzinie badań wieloszczetów. Materiały Opracowania, 3, Biograficzny słownik przyrodników śląskich (część 1), s. 69–71.

Wiktor J. 1997: Muzeum Przyrodnicze Uniwersytetu Wrocławskiego. Historia i ludzie 1814-1994. Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 1-130.