Adolin

Adolin (ukr. Аделін, Адолин, ros. Аделин, Адолин) to nieistniejąca niemiecka kolonia zlokalizowana w rejonie jaruńskim obwodu żytomierskiego. Należała do Rady wiejskiej, której centrum znajdowało się we wsi Tokariw.

Była to luterańska osada, oddalona o 25 km na południowy zachód od Nowogrodu Wołyńskiego. Parafia luterańska nosiła nazwę Nowogród Wołyński.

Demografia

Na koniec XIX wieku liczba mieszkańców wynosiła 123 osoby, a wioska dysponowała 18 domami. W 1906 roku liczba mieszkańców spadła do 116, przy 20 domach. W 1910 roku zarejestrowano 55 osób, a w 1923 roku liczba ta wzrosła do 126, przy 20 podwórkach. W 1924 roku wynosiła już 175 mieszkańców (z przewagą ludności niemieckiej), a liczba domów wzrosła do 34. W 1926 roku w kolonii mieszkało 186 osób w 40 domach.

W wyniku Hołodomoru w latach 1932–1933 miejscowość została wyludniona.

Historia

Na koniec XIX wieku Adolin był kolonią w powiecie nowogradwołyńskim, w gminie Żołobne, oddaloną o 18 wiorst od miasta powiatowego.

W 1906 roku miejscowość wchodziła w skład wołosci żołobieńskiej w powiecie nowogradwołyńskim guberni wołyńskiej. Odległość do centrum powiatu, jakim był Nowogród Wołyński, wynosiła 18 wiorst, a do administracji wołosnej w Żołobnem – 4 wiorsty. Urząd pocztowy znajdował się w Nowogrodzie Wołyńskim.

W 1923 roku Adolin został podporządkowany nowo utworzonej Radzie wiejskiej w Tokariwie. 7 marca 1923 roku włączono go do nowo powstałego rejonu piszcziwskiego (później jaruńskiego) w okręgu żytomierskim (później wołyńskim). Miejscowość znajdowała się 9 wiorst od centrum rejonu wsi Piszcziw i 2,5 wiorsty od siedziby Rady wiejskiej w Tokariwie.

Na dzień 1 października 1941 roku Adolin nie był zarejestrowany na liście osiedli.