Adolfo Urso (urodzony 12 lipca 1957 roku w Padwie) to włoski polityk oraz dziennikarz, który pełnił funkcje deputowanego, senatora, podsekretarza stanu i wiceministra w ministerstwach gospodarczych, a od 2022 roku jest ministrem.
Życiorys
Ukończył kierunek socjologia na Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”. Od 1981 roku związał się zawodowo z dziennikarstwem, pracując w gazecie „Secolo d’Italia”. W latach 1991–1992 był zastępcą redaktora naczelnego w gazecie „Roma”, a następnie redaktorem naczelnym pisma „L’Italia settimanale” w latach 1993–1994. Ponadto kierował periodykiem „Charta Minuta”. Działał w organizacji Fronte della Gioventù, młodzieżówce Włoskiego Ruchu Społecznego, i zyskał status bliskiego współpracownika Gianfranca Finiego. W 1992 roku został krajowym koordynatorem komitetu, który dążył do przekształcenia MSI w Sojusz Narodowy.
W 1994 roku po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych, a następnie skutecznie ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1996, 2001, 2006 i 2008 roku. Wchodził w skład administracji rządowej w trzech gabinetach Silvio Berlusconiego. Zajmował stanowisko podsekretarza stanu w ministerstwie ds. działalności produkcyjnej (od czerwca do października 2001 oraz od kwietnia do maja 2005) oraz wiceministra w tym resorcie (od października 2001 do kwietnia 2005 oraz od maja 2005 do maja 2006). Po powrocie centroprawicy do władzy pełnił funkcje podsekretarza stanu (od maja 2008 do czerwca 2009) oraz wiceministra (od czerwca 2009 do listopada 2010) w ministerstwie rozwoju gospodarczego.
Został sekretarzem generalnym, a później prezesem fundacji Fondazione Farefuturo. Od 2009 roku był członkiem powołanego m.in. na podstawie AN Ludu Wolności, z którego wystąpił w 2010 roku. Następnie przeszedł do ugrupowania Przyszłość i Wolność dla Włoch, utworzonego przez Gianfranca Finiego. Od 2011 roku wchodził w skład frakcji mieszanej w Izbie Deputowanych oraz działał w organizacji politycznej FareItalia. W 2013 roku znalazł się poza parlamentem.
Później dołączył do partii Bracia Włosi. Z jej ramienia w 2018 roku uzyskał mandat senatora, a ponownie został wybrany do izby wyższej w 2022 roku.
W październiku 2022 roku objął stanowisko ministra rozwoju gospodarczego w nowo utworzonym rządzie Giorgii Meloni; w listopadzie tego samego roku jego resort został przekształcony w ministerstwo przedsiębiorczości i made in Italy.
Przypisy