José Adolfo Ríos García (urodzony 11 grudnia 1966 roku w Uruapan) to meksykański piłkarz, który grał na pozycji bramkarza.
Kariera klubowa
Ríos rozpoczął swoją karierę w stołecznym klubie Pumas UNAM, gdzie zadebiutował w meksykańskiej Primera División 4 maja 1985 roku, w meczu przegranym 0:3 z Leónem. Po dwóch latach stał się podstawowym bramkarzem drużyny, a w sezonie 1987/1988 dotarł z nią do finału ligi meksykańskiej. Niestety, w decydującym dwumeczu z Américą nie zaprezentował się najlepiej, co spowodowało, że Pumas zdobył jedynie tytuł wicemistrza. W 1989 roku z Pumas dotarł do finału Copa Interamericana oraz zwyciężył w Pucharze Mistrzów CONCACAF. W sumie spędził w Pumas ponad pięć lat, rozgrywając 162 mecze ligowe.
Latem 1990 roku Ríos przeszedł do Tiburones Rojos de Veracruz, gdzie grał przez siedem sezonów. Szybko stał się jednym z czołowych bramkarzy w lidze meksykańskiej, zdobywając wiele indywidualnych wyróżnień. Największym osiągnięciem z Veracruz było dotarcie do finału krajowego pucharu – Copa México – w sezonie 1994/1995. W latach 1996-1999 Ríos był sześciokrotnie wybierany najlepszym bramkarzem w lidze przez Meksykański Związek Piłki Nożnej, a jego dominacja zakończyła się dopiero w 2000 roku, gdy zastąpił go Oswaldo Sánchez.
W lipcu 1997 roku Ríos dołączył do Club Necaxa, a już w następnym sezonie, Verano 1998, zdobył z drużyną tytuł wicemistrza Meksyku. Pół roku później, w rozgrywkach Invierno 1998, wywalczył mistrzostwo kraju, stając się bohaterem drugiego meczu finałowego z Chivas, gdzie obronił rzut karny wykonany przez Alberto Coyote. Po dwóch latach w Necaxie podpisał kontrakt z rywalem z tego samego miasta, Club América, gdzie przeżył najlepsze lata swojej kariery. W sezonie Verano 2002 zdobył swoje drugie i ostatnie mistrzostwo kraju oraz imponował swoimi interwencjami w kilku edycjach Copa Libertadores, docierając do półfinałów w 2000 i 2002 roku. W 2003 roku, po przyjściu nowego trenera Leo Beenhakkera, Ríos na chwilę stracił miejsce w składzie, ale z powodu słabej formy innych bramkarzy powrócił do wyjściowej jedenastki. Swoją karierę piłkarską zakończył w wieku 38 lat, zostając jednym z sześciu zawodników, którzy przekroczyli 600 występów w lidze meksykańskiej. Po zakończeniu kariery pracował jako komentator sportowy, a w sierpniu 2012 roku został prezesem klubu Querétaro FC.
Kariera reprezentacyjna
Ríos zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Meksyku 26 kwietnia 1988 roku w wygranym 4:1 meczu towarzyskim z Salwadorem. Był podstawowym bramkarzem kadry narodowej tylko w 1997 roku, za kadencji selekcjonera Manuela Lapuente. W tym czasie, podczas turnieju Copa América w Boliwii, pełnił rolę pierwszego golkipera meksykańskiej drużyny, występując w pięciu meczach i zajmując z zespołem trzecie miejsce. Został wyróżniony tytułem najlepszego bramkarza tamtej edycji Copa América, a w ćwierćfinałowym spotkaniu z Ekwadorem był bohaterem serii rzutów karnych. W 1999 roku, ponownie biorąc udział w Copa América, był rezerwowym i ponownie zajął trzecie miejsce. Ogółem w reprezentacji wystąpił 33 razy, rywalizując o miejsce w bramce z takimi zawodnikami jak Jorge Campos, Óscar Pérez czy Oswaldo Sánchez.
Przypisy
Bibliografia
Adolfo Ríos w bazie National Football Teams (ang.)
Statystyki na MedioTiempo. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-18)]. (hiszp.)