Adolfo López Mateos
Adolfo López Mateos (26 maja 1910, Atizapán de Zaragoza – 22 września 1969, Meksyk) był prezydentem Meksyku w latach 1958-1964. Jego kadencja była znana z dynamicznego rozwoju gospodarczego kraju oraz kontynuacji reformy rolnej.
Z wykształcenia był bibliotekarzem oraz nauczycielem literatury hiszpańsko-amerykańskiej. Swoją karierę polityczną rozpoczął od pracy w przedstawicielstwie Meksyku przy ONZ. W latach 1946-1952 pełnił funkcję senatora, a następnie został sekretarzem generalnym Partii Rewolucyjno-Instytucjonalnej. Jako minister pracy skoncentrował się na rozwiązywaniu sporów zbiorowych, co pozwoliło mu na osiągnięcie porozumienia z USA w sprawie regulacji dotyczących obcej siły roboczej oraz imigracji.
W czasie jego rządów, PRI na krótko przyjęła bardziej lewicowe podejście. Nowy rząd rozdał obywatelom 12 milionów hektarów ziemi, wykupił udziały zagranicznych firm w przemyśle (jednocześnie sprzyjając napływowi zagranicznych inwestycji), rozbudował system opieki socjalnej i medycznej oraz rozpoczął budowę mieszkań społecznych. Hasłem rządów Mateosa stało się zdanie: „Skłaniam się ku lewicy, lecz w ramach konstytucji”. Mimo tych poglądów, usunął związkowe kierownictwo nauczycieli i kolejarzy, które miało komunistyczne powiązania, a działacz komunistyczny oraz artysta Juan Alfar Siqueiros został uwięziony.
Pomimo oskarżeń o korupcję, w czasie swojej prezydentury López Mateos wspierał intensywny rozwój przemysłowy Meksyku, poszerzył reformę rolną oraz zainicjował kampanię walki z analfabetyzmem.
Odznaczenia
- Wielki Mistrz Orderu Orła Azteckiego – ex officio
- Wielki Łańcuch Orderu Nilu – Egipt, 1958
- Wielki Łańcuch Orderu Sikatuny – Filipiny, 1962
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski – Polska, 1963