Adolfo Díaz Recinos
Adolfo Díaz Recinos (urodzony 15 lipca 1875 w Alajueli, zmarł 29 stycznia 1964 w San José) był nikaraguańskim politykiem konserwatywnym. Pełnił funkcję wiceprezydenta w latach 1910–1911 oraz prezydenta w latach 1911–1917 (tymczasowo do 1 stycznia 1913) oraz ponownie w latach 1926-1928.
Życiorys
Díaz był znany z silnej proamerykańskiej polityki. Dwukrotnie, w 1912 i 1926 roku, zwrócił się o wsparcie militarne do Stanów Zjednoczonych, aby utrzymać kontrolę nad krajem podczas walk z zbuntowanymi liberałami. Pierwszy raz miało to miejsce w wyniku konfliktu z ministrem, generałem Luisem Meną. Wykorzystał pożyczki, które otrzymał od amerykańskich banków, do zakupu karabinów dla swojej armii w walce z liberałami.
W 1926 roku miały miejsce rozmowy pokojowe pomiędzy liberałami a konserwatywnym rządem Adolfa Díaza. Niestety, zakończyły się one niepowodzeniem z powodu różnic w planach politycznych: Díaz, zgodnie z życzeniami USA, miał pozostać prezydentem Nikaragui, podczas gdy powstańcy preferowali, aby na tym stanowisku znalazł się jeden z ich liderów – Juan Bautista Sacasa. Wznowienie walk sprawiło, że Díaz ponownie wezwał siły amerykańskie na pomoc. 4 maja 1927 roku odbyła się konferencja pokojowa w Titipapa między obiema stronami. Díaz zgodził się na pakt, według którego miał być prezydentem do końca swojej kadencji, a następnie w sfałszowanych wyborach powszechnych przekazać urząd generałowi José Maríi Moncadzie, innemu liderowi liberałów, co miało miejsce 31 grudnia 1928 roku.