Adolfo Consolini

Adolfo Consolini (urodzony 5 stycznia 1917 w Costermano, zmarł 20 grudnia 1969 w Mediolanie) był włoskim lekkoatletą specjalizującym się w rzucie dyskiem. Zdobył dwukrotnie medal olimpijski oraz trzykrotnie tytuł mistrza Europy.

Jego międzynarodowa kariera rozpoczęła się jeszcze przed II wojną światową, a ostatnie starty odbywał, gdy miał już ponad czterdzieści lat. Na mistrzostwach Europy w 1938 roku w Paryżu uplasował się na 5. miejscu. 26 października 1941 roku w Mediolanie ustanowił rekord świata w rzucie dyskiem, osiągając odległość 53,34 m. 14 kwietnia 1946 roku w Mediolanie poprawił ten wynik, rzucając na odległość 54,23 m.

W 1946 roku zdobył złoty medal na mistrzostwach Europy w Oslo, a sukces ten powtórzył na igrzyskach olimpijskich w 1948 roku w Londynie, gdzie ustanowił rekord olimpijski z wynikiem 52,78 m. 10 października 1948 roku w Mediolanie po raz trzeci poprawił rekord świata, osiągając 55,33 m. Obronił swój tytuł na mistrzostwach Europy w 1950 roku w Brukseli.

Na igrzyskach olimpijskich w 1952 roku w Helsinkach nie udało mu się obronić tytułu mistrza olimpijskiego, jednak zdobył srebrny medal, ustępując jedynie Amerykaninowi Simowi Inesowi. W 1954 roku po raz trzeci zwyciężył na mistrzostwach Europy w Bernie.

Choć startował w późniejszych latach, nie odniósł już sukcesów na dużych imprezach. Na igrzyskach olimpijskich w 1956 roku w Melbourne zajął 6. miejsce, podobnie jak na mistrzostwach Europy w 1958 roku w Sztokholmie. W 1960 roku w Rzymie złożył ślubowanie olimpijskie, ale w zawodach zajął 17. miejsce.

Consolini 15 razy zdobywał tytuł mistrza Włoch w rzucie dyskiem. Jego rekord życiowy, ustanowiony w 1955 roku, wynosił 56,98 m. Zakończył karierę sportową w 1960 roku, jednak kontynuował rzucanie dyskiem rekreacyjnie. W wieku 52 lat osiągnął odległość 43,94 m. Niestety, pięć miesięcy później zmarł na wirusowe zapalenie wątroby.