Adolf Wolff, znany również jako Christoph Adolf Wolff (urodzony 10 sierpnia 1832 w Wäldenbronn, zmarły 29 marca 1885 w Stuttgarcie) był niemieckim architektem, który pracował głównie w Stuttgarcie oraz Norymberdze.
Życiorys
Wolff przyszedł na świat w Wäldenbronn, który obecnie jest częścią Esslingen am Neckar. Ukończył studia z zakresu architektury na Uniwersytecie w Stuttgarcie, gdzie uczył się pod okiem profesora Gustawa Adolfa Breymanna. Po jego śmierci dokończył budowę synagogi w Stuttgarcie, w której realizacji brał wcześniej udział. Po zakończeniu budowy udał się w podróże studyjne po Niemczech, Belgii, Francji oraz Włoszech. W 1863 roku objął stanowisko inspektora budowlanego w Stuttgarcie, gdzie, współpracując z oficerem budowlanym Georgiem von Morlokiem, przeprowadził renowację dworca kolejowego, który został zbudowany w latach 1844–1846 według projektu Karla Etzela. W 1870 roku osiedlił się w Norymberdze z powodu realizacji budowy synagogi. W 1863 roku został także mianowany urzędnikiem planowania miejskiego w Stuttgarcie.
W swojej pracy projektował głównie synagogi, w tym te w Ulm, Stuttgarcie i Norymberdze. Zaprojektował również kościół katolicki w Krefeld. Jego dzieła charakteryzowały się stylem neoromańskim, nawiązującym do architektury regionu Nadrenii oraz sakralnej architektury niemieckiej z przełomu XIX wieku.
Wybrane realizacje
- 1859–1861: Stara Synagoga w Stuttgarcie,
- 1863: Synagoga w Crailsheim,
- 1863–1868: Dworzec kolejowy w Stuttgarcie,
- 1869: Stara Synagoga w Ulm,
- 1869–1874: Wielka Synagoga w Norymberdze,
- 1873–1877: Stara Synagoga w Heilbronn,
- 1874: Szkoła przy Johannes-Straße 6/8 w Stuttgarcie,
- 1874–1878: Synagoga w Karlowych Warach,
- 1876–1878: Szkoła przy Sick-Straße 18 w Stuttgarcie,
- 1876–1881: Kościół św. Mateusza w Stuttgarcie,
- 1877: Dom własny przy Alexander-Straße 8a w Stuttgarcie,
- 1877–1878: Szkoła w Stuttgart-Häslach,
- 1878: Tkalnia fabryki Izraela Poznańskiego w Łodzi,
- 1881: Hala targowa w Stuttgarcie,
- 1881–1883: Ogrodzenie i brama cmentarza Pragfriedhof w Stuttgarcie,
- 1883–1884: Żeliwny pawilon fontanny Bopserbrunnen w Stuttgarcie,
- 1883–1885: Karls-Gymnasium przy Tübinger Straße 38 w Stuttgarcie,
- Wielka Synagoga w Łodzi (1881–1887, zniszczona przez Niemców w latach 1939–1940),
- 1884–1886: Szkoła przy Jakobstraße 11 w Stuttgarcie.
Życie prywatne
Był synem piekarza Christopha Friedricha Wolffa (1789–1845) oraz jego żony Juliane Jakobine, z domu Seitz (1796–1859), która była córką burmistrza Wäldenbronn, Johanna Georga Seitza. Jego żoną była Elise Herter (1843–1894), z którą miał córkę Amalie Eugenie Wolff (1865–1944). Został pochowany w części chrześcijańskiej cmentarza Pragfriedhof w Stuttgarcie. Choć był ewangelikiem, ze względu na swoje zaangażowanie w budowę wielu synagog, niektóre źródła błędnie sugerują, że był Żydem.