Adolf Wiklund
Adolf Wiklund (urodzony 5 czerwca 1879 w Långserud, zmarły 3 kwietnia 1950 w Sztokholmie) był szwedzkim kompozytorem, dyrygentem oraz pianistą.
Życiorys
Był synem organisty. W latach 1896–1901 uczył się w konserwatorium w Sztokholmie, gdzie uczył się gry na fortepianie pod okiem Richarda Anderssona oraz kompozycji u Johana Lindegrena. W latach 1902–1903 mieszkał w Paryżu, gdzie pełnił rolę organisty w szwedzkim kościele. Następnie, w latach 1905–1907, kontynuował naukę w Berlinie pod kierunkiem Jamesa Kwasta. W późniejszym czasie dyrygował orkiestrą opery w Karlsruhe oraz Königliche Oper w Berlinie w latach 1908–1911. Od 1911 do 1924 roku był dyrygentem Opery Królewskiej w Sztokholmie, a w latach 1925–1938 prowadził orkiestrę sztokholmskiego towarzystwa koncertowego.
Wiklund występował jako pianista, zarówno w roli solisty, jak i akompaniatora. Od 1915 roku był członkiem Królewskiej Akademii Muzycznej.
Twórczość
Muzyka Wiklunda ma romantyczny charakter, z dodatkiem elementów impresjonistycznych. W jego dorobku znajdują się między innymi dwa koncerty fortepianowe (pierwszy z 1906 roku, zrewidowany w 1915, oraz drugi z 1917), poematy symfoniczne Sommarnatt och soluppgång (1918) i Sång till våren (1934), symfonia (1923), sonata na skrzypce i fortepian (1906), Konsertstycke na fortepian i orkiestrę (1902), Uwertura koncertowa (1903), Tre stycken na harfę i smyczki (1924), Mała suita (1928) oraz Symfonisk prolog (1934).
Przypisy
Linki zewnętrzne
Adolf Wiklund (kompozytor) – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project.
