Adolf Wiesiołowski, noszący herb Ogończyk (ur. 1850, zm.?) – był ziemianinem, działaczem społecznym i gospodarczym, a także posłem na Sejm Krajowy Bukowiny.
Życiorys
Wiesiołowski był właścicielem dóbr Prelipcze położonych nad Dniestrem na Bukowinie oraz Zawadki koło Wielopola w powiecie strzyżowskim.
Był polskim działaczem narodowym na Bukowinie, pełniąc funkcję posła na Sejm Krajowy Bukowiny w VIII i IX kadencji (1894–1903), gdzie został wybrany w kurii 2 (wielkiej własności ziemskiej). Był członkiem prezydium Koła Polskiego i współpracował z Krzysztofem Abrahamowiczem oraz Jerzym Wassilko na rzecz zwiększenia nauczania języka polskiego w szkołach bukowińskich. Od 1900 roku był członkiem honorowym Stowarzyszenia Rękodzielników Polskich „Gwiazda” w Czerniowcach.
W latach 1885–1886 zasiadał w Radzie Powiatowej we Lwowie, wybierany w kurii I (większej własności), oraz pełnił funkcję zastępcy członka Wydziału Powiatowego we Lwowie. Od 1880 roku był członkiem, a w latach 1890–1906 prezesem oddziału lwowskiego Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego. Uczestniczył w pracach Komitetu GTG (15 czerwca 1892 – 18 czerwca 1903, 24 czerwca 1904 – 10 czerwca 1906). Pełnił także funkcję prezesa Zarządu Powiatowego we Lwowie (1895–1896, 1902–1903) oraz członka Zarządu Głównego (1900–1905) Towarzystwa Kółek Rolniczych we Lwowie. Działał w Towarzystwie Oświaty Ludowej, pełniąc funkcję prezesa Zarządu TOL w latach 1900–1905. Od 1901 roku był członkiem założycielem Towarzystwa dla popierania nauki polskiej we Lwowie. Wiesiołowski był również autorem utworów dramatycznych, takich jak Postrzelony, komedia w czterech aktach (Lwów 1886) oraz Kuzynek, komedia w jednym akcie ([Lwów] 1887). Pod koniec swojego życia mieszkał we Lwowie, gdzie posiadał kamienicę przy ulicy Janowskiej 60. W swoim testamencie zapisał swoją bogatą bibliotekę na rzecz Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie.
Życie prywatne
Ożenił się z Ludwiką z Łukasiewiczów, pochodzącą z ormiańskiej rodziny. Mieli trzech synów: pilota wojskowego Adolfa Henryka Wiesiołowskiego (1896–1953), lwowskiego przedsiębiorcę i ziemianina Teofila, oraz ziemianina Aleksandra.
Przypisy