Adolf von Trotha

Adolf von Trotha (urodzony 1 marca 1868 w Kobelncji, zmarł 11 października 1940 w Berlinie) był admirałem Cesarskiej Marynarki Wojennej, Reichsmarine oraz Kriegsmarine, a także szefem Admiralicji w Republice Waimarskiej i honorowym przywódcą Hitlerjugend.

Życiorys

W 1886 roku dołączył do Cesarskiej Marynarki Wojennej. Uczestniczył w tłumieniu powstania bokserów w Chinach. Następnie został przeniesiony jako oficer szyfrów na okręt liniowy SMS „Elsaß”. Jego kolejnym przydziałem był sztab Hochseeflotte. W 1910 roku awansował na stopień komandora (niem. Kapitän zur See). W 1914 roku objął dowództwo na okręcie liniowym SMS „Kaiser”, na którego pokładzie odbył podróż do Ameryki Południowej. Dowództwo nad okrętem sprawował do 1916 roku, kiedy to objął stanowisko Szefa Sztabu Hochseeflotte w stopniu kontradmirała, podlegając admirałowi Reinhardowi Scheerowi. Wziął udział w bitwie jutlandzkiej, po której otrzymał odznaczenie od cesarza Wilhelma II – Order Pour le Mérite. Po zakończeniu I wojny światowej, w 1919 roku, został mianowany szefem Admiralicji i zasiadał w gabinetach Philippa Scheidemanna oraz Gustava Bauera. Podczas Puczu Kappa-Lüttwitza poparł działania Marine-Brigade Ehrhardt, co doprowadziło do jego dymisji w 1920 roku. W 1933 roku, po objęciu władzy przez Adolfa Hitlera, otrzymał honorowe przywództwo w organizacji Großdeutscher Bund, narodowosocjalistycznym ugrupowaniu zrzeszającym niemiecką młodzież. Dwa lata później Baldur von Schirach mianował go szefem morskiej ligi Hitlerjugend. W tym samym roku został członkiem Pruskiej Rady Państwa. W 1936 roku, z okazji swoich 70. urodzin, Führer przyznał mu Złotą Odznakę Partii. W 1939 roku awansował na admirała w stanie spoczynku.