Adolf VI (urodzony przed 1290, zmarł 3 kwietnia 1348) – hrabia Bergu od 1308 roku.
Życiorys
Adolf był potomkiem Henryka z Windeck oraz Agnieszki, córki hrabiego Mark Engelberta I. Jego ojciec był synem hrabiego Bergu Adolfa IV, a po bezpotomnej śmierci stryjów Adolfa V i Wilhelma I, Adolf przejął rządy w Bergu. W 1312 roku ożenił się z Agnieszką, córką hrabiego Kleve Dytryka VI, co umożliwiło mu uzyskanie Duisburga oraz prawo do pobierania ceł na Renie.
Jako zwolennik Ludwika IV Bawarskiego, brał udział w walkach przeciwko arcybiskupowi Kolonii Henrykowi z Virneburga wspólnie z innymi książętami nadreńskimi. Mimo prób rozwinięcia swojego księstwa, takie jak ustanowienie nowych miast nad Renem oraz przeniesienie punktu poboru ceł z Duisburga do Düsseldorfu, napotkał przeszkody z powodu sprzeciwu Henryka. Uczestniczył również w wyprawie Ludwika do Włoch i wielokrotnie angażował się w konflikty w biskupstwie Liège, wspierając biskupów Adolfa z Mark oraz Engelberta z Mark.
Po śmierci Henryka z Virneburga, gdy nowym arcybiskupem Kolonii został Walram z Jülich, Adolf zacieśnił relacje zarówno z nim, jak i jego bratem, księciem Jülich Wilhelmem I. Włączył się w sojusz Ludwika IV Bawarskiego z królem Anglii Edwardem III. W rezultacie, w 1339 roku, uczestniczył w pierwszej kampanii Edwarda przeciwko Francji w trakcie wojny stuletniej, pełniąc rolę dowódcy jego wojsk.
Nie pozostawił potomków. W 1336 roku doprowadził do zawarcia małżeństwa swojej siostrzenicy i dziedziczki Małgorzaty (córki hrabiego Ravensbergu Otto IV) z synem swojego sojusznika Wilhelma I z Jülich, Gerardem, który został kolejnym hrabią Bergu.